umocować

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From u- +‎ mocować.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /u.mɔˈt͡sɔ.vat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: u‧mo‧co‧wać

Verb[edit]

umocować pf (imperfective umocowywać)

  1. (transitive) to fasten, to secure
    Synonyms: przymocować, zamocować

Conjugation[edit]

Conjugation of umocować pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive umocować
future tense 1st umocuję umocujemy
2nd umocujesz umocujecie
3rd umocuje umocują
impersonal umocuje się
past tense 1st umocowałem,
-(e)m umocował
umocowałam,
-(e)m umocowała
umocowałom,
-(e)m umocowało
umocowaliśmy,
-(e)śmy umocowali
umocowałyśmy,
-(e)śmy umocowały
2nd umocowałeś,
-(e)ś umocował
umocowałaś,
-(e)ś umocowała
umocowałoś,
-(e)ś umocowało
umocowaliście,
-(e)ście umocowali
umocowałyście,
-(e)ście umocowały
3rd umocował umocowała umocowało umocowali umocowały
impersonal umocowano
conditional 1st umocowałbym,
bym umocował
umocowałabym,
bym umocowała
umocowałobym,
bym umocowało
umocowalibyśmy,
byśmy umocowali
umocowałybyśmy,
byśmy umocowały
2nd umocowałbyś,
byś umocował
umocowałabyś,
byś umocowała
umocowałobyś,
byś umocowało
umocowalibyście,
byście umocowali
umocowałybyście,
byście umocowały
3rd umocowałby,
by umocował
umocowałaby,
by umocowała
umocowałoby,
by umocowało
umocowaliby,
by umocowali
umocowałyby,
by umocowały
impersonal umocowano by
imperative 1st niech umocuję umocujmy
2nd umocuj umocujcie
3rd niech umocuje niech umocują
passive adjectival participle umocowany umocowana umocowane umocowani umocowane
anterior adverbial participle umocowawszy
verbal noun umocowanie

Further reading[edit]

  • umocować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • umocować in Polish dictionaries at PWN