uratować

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From u- +‎ ratować.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /u.raˈtɔ.vat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: u‧ra‧to‧wać

Verb[edit]

uratować pf (imperfective ratować)

  1. (transitive) to save, to rescue
  2. (reflexive with się) to save oneself, to be saved

Conjugation[edit]

Conjugation of uratować pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive uratować
future tense 1st uratuję uratujemy
2nd uratujesz uratujecie
3rd uratuje uratują
impersonal uratuje się
past tense 1st uratowałem,
-(e)m uratował
uratowałam,
-(e)m uratowała
uratowałom,
-(e)m uratowało
uratowaliśmy,
-(e)śmy uratowali
uratowałyśmy,
-(e)śmy uratowały
2nd uratowałeś,
-(e)ś uratował
uratowałaś,
-(e)ś uratowała
uratowałoś,
-(e)ś uratowało
uratowaliście,
-(e)ście uratowali
uratowałyście,
-(e)ście uratowały
3rd uratował uratowała uratowało uratowali uratowały
impersonal uratowano
conditional 1st uratowałbym,
bym uratował
uratowałabym,
bym uratowała
uratowałobym,
bym uratowało
uratowalibyśmy,
byśmy uratowali
uratowałybyśmy,
byśmy uratowały
2nd uratowałbyś,
byś uratował
uratowałabyś,
byś uratowała
uratowałobyś,
byś uratowało
uratowalibyście,
byście uratowali
uratowałybyście,
byście uratowały
3rd uratowałby,
by uratował
uratowałaby,
by uratowała
uratowałoby,
by uratowało
uratowaliby,
by uratowali
uratowałyby,
by uratowały
impersonal uratowano by
imperative 1st niech uratuję uratujmy
2nd uratuj uratujcie
3rd niech uratuje niech uratują
passive adjectival participle uratowany uratowana uratowane uratowani uratowane
anterior adverbial participle uratowawszy
verbal noun uratowanie

Further reading[edit]

  • uratować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uratować in Polish dictionaries at PWN