utulić

Polish

Etymology

From u- +‎ tulić.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈtu.lit͡ɕ/
• Rhymes: -ulit͡ɕ
• Syllabification: u‧tu‧lić

Verb

utulić pf (imperfective utulać)

1. (transitive) to lull, to calm (cause to rest using soothing influences)
2. (transitive) to hug, to hold close, to comfort by hugging
3. (reflexive with się) to find solace, to find relief, to become soothed

Conjugation

Conjugation of utulić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		utulić
future tense	1st	utulę			utulimy
	2nd	utulisz			utulicie
	3rd	utuli			utulą
	impersonal	utuli się
past tense	1st	utuliłem, -(e)m utulił	utuliłam, -(e)m utuliła	utuliłom, -(e)m utuliło	utuliliśmy, -(e)śmy utulili	utuliłyśmy, -(e)śmy utuliły
	2nd	utuliłeś, -(e)ś utulił	utuliłaś, -(e)ś utuliła	utuliłoś, -(e)ś utuliło	utuliliście, -(e)ście utulili	utuliłyście, -(e)ście utuliły
	3rd	utulił	utuliła	utuliło	utulili	utuliły
	impersonal	utulono
conditional	1st	utuliłbym, bym utulił	utuliłabym, bym utuliła	utuliłobym, bym utuliło	utulilibyśmy, byśmy utulili	utuliłybyśmy, byśmy utuliły
	2nd	utuliłbyś, byś utulił	utuliłabyś, byś utuliła	utuliłobyś, byś utuliło	utulilibyście, byście utulili	utuliłybyście, byście utuliły
	3rd	utuliłby, by utulił	utuliłaby, by utuliła	utuliłoby, by utuliło	utuliliby, by utulili	utuliłyby, by utuliły
	impersonal	utulono by
imperative	1st	niech utulę			utulmy
	2nd	utul			utulcie
	3rd	niech utuli			niech utulą
passive adjectival participle		utulony	utulona	utulone	utuleni	utulone
anterior adverbial participle		utuliwszy
verbal noun		utulenie

Further reading

• utulić in Polish dictionaries at PWN