wędrowny

Polish

Etymology

From wędrować +‎ -owny.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɛnˈdrɔv.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvnɨ
• Syllabification: wę‧drow‧ny

Adjective

wędrowny (not comparable, no derived adverb)

1. peregrine, wandering
2. (zoology) migratory

Declension

Declension of wędrowny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	wędrowny		wędrowna	wędrowne	wędrowni	wędrowne
genitive	wędrownego		wędrownej	wędrownego	wędrownych
dative	wędrownemu		wędrownej	wędrownemu	wędrownym
accusative	wędrownego	wędrowny	wędrowną	wędrowne	wędrownych	wędrowne
instrumental	wędrownym		wędrowną	wędrownym	wędrownymi
locative	wędrownym		wędrownej	wędrownym	wędrownych

Related terms

nouns

• wędrowiec
• wędrowniczka
• wędrownik
• wędrówka

 

verbs

• powędrować
• wędrować
• zawędrować

 

Further reading

• wędrowny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wędrowny in Polish dictionaries at PWN