wetrzeć

Polish[edit]

From we- +‎ trzeć.

wetrzeć pf (imperfective wcierać)

(transitive) to rub in (to apply by rubbing)
(transitive) to grind with a grater and add to something
(reflexive with się) to get rubbed in (to get absorbed into a surface as a result of pressure and moving something over it)
(reflexive with się) to begin to be seen by someone as part of something by frequent repetition or presence
(reflexive with się, colloquial) to cut in (to start participating in something uninvited)

Conjugation of wetrzeć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wetrzeć
future tense	1^st	wetrę			wetrzemy
	2^nd	wetrzesz			wetrzecie
	3^rd	wetrze			wetrą
	impersonal	wetrze się
past tense	1^st	wtarłem, -(e)m wtarł	wtarłam, -(e)m wtarła	wtarłom, -(e)m wtarło	wtarliśmy, -(e)śmy wtarli	wtarłyśmy, -(e)śmy wtarły
	2^nd	wtarłeś, -(e)ś wtarł	wtarłaś, -(e)ś wtarła	wtarłoś, -(e)ś wtarło	wtarliście, -(e)ście wtarli	wtarłyście, -(e)ście wtarły
	3^rd	wtarł	wtarła	wtarło	wtarli	wtarły
	impersonal	wtarto
conditional	1^st	wtarłbym, bym wtarł	wtarłabym, bym wtarła	wtarłobym, bym wtarło	wtarlibyśmy, byśmy wtarli	wtarłybyśmy, byśmy wtarły
	2^nd	wtarłbyś, byś wtarł	wtarłabyś, byś wtarła	wtarłobyś, byś wtarło	wtarlibyście, byście wtarli	wtarłybyście, byście wtarły
	3^rd	wtarłby, by wtarł	wtarłaby, by wtarła	wtarłoby, by wtarło	wtarliby, by wtarli	wtarłyby, by wtarły
	impersonal	wtarto by
imperative	1^st	niech wetrę			wetrzyjmy
	2^nd	wetrzyj			wetrzyjcie
	3^rd	niech wetrze			niech wetrą
passive adjectival participle		wtarty	wtarta	wtarte	wtarci	wtarte
anterior adverbial participle		wtarłszy
verbal noun		wtarcie

nouns