wklepać

Polish

Etymology

From w- +‎ klepać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfklɛ.pat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛpat͡ɕ
• Syllabification: wkle‧pać

Verb

wklepać pf (imperfective wklepywać)

1. (transitive) to pat into, to punch in (to tap something into something else with an open hand) [+ w (accusative) = into what]
2. (transitive, colloquial) to type in, to punch in (to enter data)
3. (transitive, colloquial) to learn by heart

Conjugation

Conjugation of wklepać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wklepać
future tense	1st	wklepię			wklepiemy
	2nd	wklepiesz			wklepiecie
	3rd	wklepie			wklepią
	impersonal	wklepie się
past tense	1st	wklepałem, -(e)m wklepał	wklepałam, -(e)m wklepała	wklepałom, -(e)m wklepało	wklepaliśmy, -(e)śmy wklepali	wklepałyśmy, -(e)śmy wklepały
	2nd	wklepałeś, -(e)ś wklepał	wklepałaś, -(e)ś wklepała	wklepałoś, -(e)ś wklepało	wklepaliście, -(e)ście wklepali	wklepałyście, -(e)ście wklepały
	3rd	wklepał	wklepała	wklepało	wklepali	wklepały
	impersonal	wklepano
conditional	1st	wklepałbym, bym wklepał	wklepałabym, bym wklepała	wklepałobym, bym wklepało	wklepalibyśmy, byśmy wklepali	wklepałybyśmy, byśmy wklepały
	2nd	wklepałbyś, byś wklepał	wklepałabyś, byś wklepała	wklepałobyś, byś wklepało	wklepalibyście, byście wklepali	wklepałybyście, byście wklepały
	3rd	wklepałby, by wklepał	wklepałaby, by wklepała	wklepałoby, by wklepało	wklepaliby, by wklepali	wklepałyby, by wklepały
	impersonal	wklepano by
imperative	1st	niech wklepię			wklepmy
	2nd	wklep			wklepcie
	3rd	niech wklepie			niech wklepią
passive adjectival participle		wklepany	wklepana	wklepane	wklepani	wklepane
anterior adverbial participle		wklepawszy
verbal noun		wklepanie

Further reading

• wklepać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wklepać in Polish dictionaries at PWN