wylecieć

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wylecieć, from Proto-Slavic *vyletěti. By surface analysis, wy- +‎ lecieć.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨˈlɛ.t͡ɕɛt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡ɕɛt͡ɕ
• Syllabification: wy‧le‧cieć

Verb

wylecieć pf (imperfective wylatywać)

1. (intransitive) to fly out
2. (intransitive) to take off, to depart by flying

   Synonyms: odlecieć, wystartować

3. (intransitive, colloquial) to fly, to flee, to dash
4. (intransitive, colloquial) to fall out, to slip out
5. (intransitive, colloquial) to drop out, to flunk, to be let go

Conjugation

Conjugation of wylecieć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wylecieć
future tense	1st	wylecę			wylecimy
	2nd	wylecisz			wylecicie
	3rd	wyleci			wylecą
	impersonal	wyleci się
past tense	1st	wyleciałem, -(e)m wyleciał	wyleciałam, -(e)m wyleciała	wyleciałom, -(e)m wyleciało	wylecieliśmy, -(e)śmy wylecieli	wyleciałyśmy, -(e)śmy wyleciały
	2nd	wyleciałeś, -(e)ś wyleciał	wyleciałaś, -(e)ś wyleciała	wyleciałoś, -(e)ś wyleciało	wylecieliście, -(e)ście wylecieli	wyleciałyście, -(e)ście wyleciały
	3rd	wyleciał	wyleciała	wyleciało	wylecieli	wyleciały
	impersonal	wyleciano
conditional	1st	wyleciałbym, bym wyleciał	wyleciałabym, bym wyleciała	wyleciałobym, bym wyleciało	wylecielibyśmy, byśmy wylecieli	wyleciałybyśmy, byśmy wyleciały
	2nd	wyleciałbyś, byś wyleciał	wyleciałabyś, byś wyleciała	wyleciałobyś, byś wyleciało	wylecielibyście, byście wylecieli	wyleciałybyście, byście wyleciały
	3rd	wyleciałby, by wyleciał	wyleciałaby, by wyleciała	wyleciałoby, by wyleciało	wylecieliby, by wylecieli	wyleciałyby, by wyleciały
	impersonal	wyleciano by
imperative	1st	niech wylecę			wylećmy
	2nd	wyleć			wylećcie
	3rd	niech wyleci			niech wylecą
anterior adverbial participle		wyleciawszy
verbal noun		wylecenie

Further reading

• wylecieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wylecieć in Polish dictionaries at PWN