Etymology[edit]
From wy- + ręczyć.
Pronunciation[edit]
wyręczyć pf (imperfective wyręczać)
- (transitive) to relieve somebody of something
- (reflexive with się) to make use of somebody (to have one's work done by somebody else)
Conjugation[edit]
| Conjugation of wyręczyć pf
|
| wyręczyć
|
| wyręczę
|
wyręczymy
|
| wyręczysz
|
wyręczycie
|
| wyręczy
|
wyręczą
|
| wyręczy się
|
wyręczyłem,
-(e)m wyręczył
|
wyręczyłam,
-(e)m wyręczyła
|
wyręczyłom,
-(e)m wyręczyło
|
wyręczyliśmy,
-(e)śmy wyręczyli
|
wyręczyłyśmy,
-(e)śmy wyręczyły
|
wyręczyłeś,
-(e)ś wyręczył
|
wyręczyłaś,
-(e)ś wyręczyła
|
wyręczyłoś,
-(e)ś wyręczyło
|
wyręczyliście,
-(e)ście wyręczyli
|
wyręczyłyście,
-(e)ście wyręczyły
|
| wyręczył
|
wyręczyła
|
wyręczyło
|
wyręczyli
|
wyręczyły
|
| wyręczono
|
wyręczyłbym,
bym wyręczył
|
wyręczyłabym,
bym wyręczyła
|
wyręczyłobym,
bym wyręczyło
|
wyręczylibyśmy,
byśmy wyręczyli
|
wyręczyłybyśmy,
byśmy wyręczyły
|
wyręczyłbyś,
byś wyręczył
|
wyręczyłabyś,
byś wyręczyła
|
wyręczyłobyś,
byś wyręczyło
|
wyręczylibyście,
byście wyręczyli
|
wyręczyłybyście,
byście wyręczyły
|
wyręczyłby,
by wyręczył
|
wyręczyłaby,
by wyręczyła
|
wyręczyłoby,
by wyręczyło
|
wyręczyliby,
by wyręczyli
|
wyręczyłyby,
by wyręczyły
|
| wyręczono by
|
| niech wyręczę
|
wyręczmy
|
| wyręcz
|
wyręczcie
|
| niech wyręczy
|
niech wyręczą
|
| wyręczony
|
wyręczona
|
wyręczone
|
wyręczeni
|
wyręczone
|
| wyręczywszy
|
| wyręczenie
|
Derived terms[edit]
Further reading[edit]
