złapać

Polish[edit]

From z- +‎ łapać.

złapać pf (imperfective łapać)

(transitive) to catch (intercept something thrown)
(transitive) to catch, to trap, to snare
(transitive) to catch (e.g. a bus, a train)
(transitive) to snatch, to grab
(transitive, colloquial) to get, to understand
(transitive, colloquial) to catch, to contract (e.g. a disease)
(transitive, colloquial) to grab (e.g. an opportunity), to make the most of
(reflexive with się) to catch oneself, to catch one another
(reflexive with się) to steady oneself, to grab hold [+genitive = of something]
(reflexive with się) to catch oneself (realise one is doing something) [+ na (locative) = something]
(reflexive with się, of animals, insects) to be caught

Conjugation of złapać pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		złapać
future tense	1^st	złapię			złapiemy
	2^nd	złapiesz			złapiecie
	3^rd	złapie			złapią
	impersonal	złapie się
past tense	1^st	złapałem, -(e)m złapał	złapałam, -(e)m złapała	złapałom, -(e)m złapało	złapaliśmy, -(e)śmy złapali	złapałyśmy, -(e)śmy złapały
	2^nd	złapałeś, -(e)ś złapał	złapałaś, -(e)ś złapała	złapałoś, -(e)ś złapało	złapaliście, -(e)ście złapali	złapałyście, -(e)ście złapały
	3^rd	złapał	złapała	złapało	złapali	złapały
	impersonal	złapano
conditional	1^st	złapałbym, bym złapał	złapałabym, bym złapała	złapałobym, bym złapało	złapalibyśmy, byśmy złapali	złapałybyśmy, byśmy złapały
	2^nd	złapałbyś, byś złapał	złapałabyś, byś złapała	złapałobyś, byś złapało	złapalibyście, byście złapali	złapałybyście, byście złapały
	3^rd	złapałby, by złapał	złapałaby, by złapała	złapałoby, by złapało	złapaliby, by złapali	złapałyby, by złapały
	impersonal	złapano by
imperative	1^st	niech złapię			złapmy
	2^nd	złap			złapcie
	3^rd	niech złapie			niech złapią
passive adjectival participle		złapany	złapana	złapane	złapani	złapane
anterior adverbial participle		złapawszy
verbal noun		złapanie