zaślepiać

Old Polish

Etymology

From zaślepić +‎ -ać. First attested in the 15th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /zaɕlʲɛpjat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /zaɕlʲɛpjat͡ɕ/

Verb

zaślepiać impf (perfective zaślepić)

1. to blind, to beblind, to make blind

Related terms

noun

• zaślepienie

 

Descendants

• Polish: zaślepiać

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “zaślepiać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish zaślepiać. By surface analysis, zaślepić +‎ -ać.

Pronunciation

• IPA^(key): /zaˈɕlɛ.pjat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛpjat͡ɕ
• Syllabification: za‧śle‧piać

Verb

zaślepiać impf (perfective zaślepić)

1. (transitive, of light) to blind (to make it difficult to see due to intensity)

   Synonym: oślepiać

2. (transitive, of emotions) to blind (to cause to think or act irrationally)

   Synonym: oślepiać

3. (transitive, technology) to fill, to plug (to insert a material into a whole)

   Synonym: zatykać

4. (reflexive with się, of emotions) to become blind (to think or act irrationally)

   Synonyms: zapamiętywać się, zatracać się

Conjugation

Conjugation of zaślepiać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zaślepiać
present tense	1st	zaślepiam			zaślepiamy
	2nd	zaślepiasz			zaślepiacie
	3rd	zaślepia			zaślepiają
	impersonal	zaślepia się
past tense	1st	zaślepiałem, -(e)m zaślepiał	zaślepiałam, -(e)m zaślepiała	zaślepiałom, -(e)m zaślepiało	zaślepialiśmy, -(e)śmy zaślepiali	zaślepiałyśmy, -(e)śmy zaślepiały
	2nd	zaślepiałeś, -(e)ś zaślepiał	zaślepiałaś, -(e)ś zaślepiała	zaślepiałoś, -(e)ś zaślepiało	zaślepialiście, -(e)ście zaślepiali	zaślepiałyście, -(e)ście zaślepiały
	3rd	zaślepiał	zaślepiała	zaślepiało	zaślepiali	zaślepiały
	impersonal	zaślepiano
future tense	1st	będę zaślepiał, będę zaślepiać	będę zaślepiała, będę zaślepiać	będę zaślepiało, będę zaślepiać	będziemy zaślepiali, będziemy zaślepiać	będziemy zaślepiały, będziemy zaślepiać
	2nd	będziesz zaślepiał, będziesz zaślepiać	będziesz zaślepiała, będziesz zaślepiać	będziesz zaślepiało, będziesz zaślepiać	będziecie zaślepiali, będziecie zaślepiać	będziecie zaślepiały, będziecie zaślepiać
	3rd	będzie zaślepiał, będzie zaślepiać	będzie zaślepiała, będzie zaślepiać	będzie zaślepiało, będzie zaślepiać	będą zaślepiali, będą zaślepiać	będą zaślepiały, będą zaślepiać
	impersonal	będzie zaślepiać się
conditional	1st	zaślepiałbym, bym zaślepiał	zaślepiałabym, bym zaślepiała	zaślepiałobym, bym zaślepiało	zaślepialibyśmy, byśmy zaślepiali	zaślepiałybyśmy, byśmy zaślepiały
	2nd	zaślepiałbyś, byś zaślepiał	zaślepiałabyś, byś zaślepiała	zaślepiałobyś, byś zaślepiało	zaślepialibyście, byście zaślepiali	zaślepiałybyście, byście zaślepiały
	3rd	zaślepiałby, by zaślepiał	zaślepiałaby, by zaślepiała	zaślepiałoby, by zaślepiało	zaślepialiby, by zaślepiali	zaślepiałyby, by zaślepiały
	impersonal	zaślepiano by
imperative	1st	niech zaślepiam			zaślepiajmy
	2nd	zaślepiaj			zaślepiajcie
	3rd	niech zaślepia			niech zaślepiają
active adjectival participle		zaślepiający	zaślepiająca	zaślepiające	zaślepiający	zaślepiające
passive adjectival participle		zaślepiany	zaślepiana	zaślepiane	zaślepiani	zaślepiane
contemporary adverbial participle		zaślepiając
verbal noun		zaślepianie

Related terms

adjective

• zaślepiony

 

noun

• zaślepienie

 

Further reading

• zaślepiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zaślepiać in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “zaślepiać”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “zaślepiać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “zaślepić, zaślepiać”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 8, Warsaw, page 304