zamatować

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From za- +‎ matować.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /za.maˈtɔ.vat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: za‧ma‧to‧wać

Verb[edit]

zamatować pf (imperfective matować)

  1. (transitive, chess) to checkmate (to put the king of an opponent into checkmate)

Conjugation[edit]

Conjugation of zamatować pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zamatować
future tense 1st zamatuję zamatujemy
2nd zamatujesz zamatujecie
3rd zamatuje zamatują
impersonal zamatuje się
past tense 1st zamatowałem,
-(e)m zamatował
zamatowałam,
-(e)m zamatowała
zamatowałom,
-(e)m zamatowało
zamatowaliśmy,
-(e)śmy zamatowali
zamatowałyśmy,
-(e)śmy zamatowały
2nd zamatowałeś,
-(e)ś zamatował
zamatowałaś,
-(e)ś zamatowała
zamatowałoś,
-(e)ś zamatowało
zamatowaliście,
-(e)ście zamatowali
zamatowałyście,
-(e)ście zamatowały
3rd zamatował zamatowała zamatowało zamatowali zamatowały
impersonal zamatowano
conditional 1st zamatowałbym,
bym zamatował
zamatowałabym,
bym zamatowała
zamatowałobym,
bym zamatowało
zamatowalibyśmy,
byśmy zamatowali
zamatowałybyśmy,
byśmy zamatowały
2nd zamatowałbyś,
byś zamatował
zamatowałabyś,
byś zamatowała
zamatowałobyś,
byś zamatowało
zamatowalibyście,
byście zamatowali
zamatowałybyście,
byście zamatowały
3rd zamatowałby,
by zamatował
zamatowałaby,
by zamatowała
zamatowałoby,
by zamatowało
zamatowaliby,
by zamatowali
zamatowałyby,
by zamatowały
impersonal zamatowano by
imperative 1st niech zamatuję zamatujmy
2nd zamatuj zamatujcie
3rd niech zamatuje niech zamatują
passive adjectival participle zamatowany zamatowana zamatowane zamatowani zamatowane
anterior adverbial participle zamatowawszy
verbal noun zamatowanie

Further reading[edit]

  • zamatować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zamatować in Polish dictionaries at PWN