zanęcać
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
From zanęcić + -ać. First attested in 1766.[1]
Pronunciation[edit]
- IPA(key): /zaˈnɛn.t͡sat͡ɕ/
- (Middle Polish) IPA(key): /zaˈnɛ̃.t͡sat͡ɕ/
- Rhymes: -ɛnt͡sat͡ɕ
- Syllabification: za‧nę‧cać
Verb[edit]
zanęcać impf (perfective zanęcić)
- (transitive) to lure, to bait (to attract an animal by placing food somewhere)
- (transitive, colloquial) to lure, to bait (to attract someone with something)
- (reflexive with się, obsolete) to be lured, to be baited (to be attracted by something)
Conjugation[edit]
References[edit]
- ^ Konstanty Awedyk (1766) Kazania na niedziele calego roku wielkim imieniem Wielm. Imc. Pana Michala z Grabowa Grocholskiego. Zaszczycone przez X. Konstantego Awedyka Soc. Jesu wydane. (Predigten für die Sonntage des ganzen Jahres.) (pol.) (in Polish), w Druk. J. K. M. Akademickiey. Coll. Lwowsk. Soc. Jesu., page 183
Further reading[edit]
- zanęcać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zanęcać in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “zanęcać”, in Słownik języka polskiego[1]
- Aleksander Zdanowicz (1861) “zanęcać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[2]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “zanęcać”, in Słownik języka polskiego[3] (in Polish), volume 8, Warsaw, page 190