zapłakać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From za- +‎ płakać.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /zaˈpwa.kat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -akat͡ɕ
  • Syllabification: za‧pła‧kać

Verb[edit]

zapłakać pf

  1. (intransitive) to start crying
  2. (intransitive) to deplore, to lament over
    Synonym: ubolewać
  3. (intransitive) to keen (to utter with a loud wailing voice or wordless cry)
    Synonym: chlipać

Verb[edit]

zapłakać pf (imperfective zapłakiwać)

  1. (reflexive with się) to cry extensively

Conjugation[edit]

Conjugation of zapłakać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zapłakać
future tense 1st zapłaczę zapłaczemy
2nd zapłaczesz zapłaczecie
3rd zapłacze zapłaczą
impersonal zapłacze się
past tense 1st zapłakałem,
-(e)m zapłakał
zapłakałam,
-(e)m zapłakała
zapłakałom,
-(e)m zapłakało
zapłakaliśmy,
-(e)śmy zapłakali
zapłakałyśmy,
-(e)śmy zapłakały
2nd zapłakałeś,
-(e)ś zapłakał
zapłakałaś,
-(e)ś zapłakała
zapłakałoś,
-(e)ś zapłakało
zapłakaliście,
-(e)ście zapłakali
zapłakałyście,
-(e)ście zapłakały
3rd zapłakał zapłakała zapłakało zapłakali zapłakały
impersonal zapłakano
conditional 1st zapłakałbym,
bym zapłakał
zapłakałabym,
bym zapłakała
zapłakałobym,
bym zapłakało
zapłakalibyśmy,
byśmy zapłakali
zapłakałybyśmy,
byśmy zapłakały
2nd zapłakałbyś,
byś zapłakał
zapłakałabyś,
byś zapłakała
zapłakałobyś,
byś zapłakało
zapłakalibyście,
byście zapłakali
zapłakałybyście,
byście zapłakały
3rd zapłakałby,
by zapłakał
zapłakałaby,
by zapłakała
zapłakałoby,
by zapłakało
zapłakaliby,
by zapłakali
zapłakałyby,
by zapłakały
impersonal zapłakano by
imperative 1st niech zapłaczę zapłaczmy
2nd zapłacz zapłaczcie
3rd niech zapłacze niech zapłaczą
anterior adverbial participle zapłakawszy
verbal noun zapłakanie

Derived terms[edit]

adjective

Further reading[edit]

  • zapłakać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zapłakać in Polish dictionaries at PWN