zaplanować

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From za- +‎ planować.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /za.plaˈnɔ.vat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: za‧pla‧no‧wać

Verb[edit]

zaplanować pf (imperfective planować)

  1. (transitive) to plan (to create a plan for)

Conjugation[edit]

Conjugation of zaplanować pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zaplanować
future tense 1st zaplanuję zaplanujemy
2nd zaplanujesz zaplanujecie
3rd zaplanuje zaplanują
impersonal zaplanuje się
past tense 1st zaplanowałem,
-(e)m zaplanował
zaplanowałam,
-(e)m zaplanowała
zaplanowałom,
-(e)m zaplanowało
zaplanowaliśmy,
-(e)śmy zaplanowali
zaplanowałyśmy,
-(e)śmy zaplanowały
2nd zaplanowałeś,
-(e)ś zaplanował
zaplanowałaś,
-(e)ś zaplanowała
zaplanowałoś,
-(e)ś zaplanowało
zaplanowaliście,
-(e)ście zaplanowali
zaplanowałyście,
-(e)ście zaplanowały
3rd zaplanował zaplanowała zaplanowało zaplanowali zaplanowały
impersonal zaplanowano
conditional 1st zaplanowałbym,
bym zaplanował
zaplanowałabym,
bym zaplanowała
zaplanowałobym,
bym zaplanowało
zaplanowalibyśmy,
byśmy zaplanowali
zaplanowałybyśmy,
byśmy zaplanowały
2nd zaplanowałbyś,
byś zaplanował
zaplanowałabyś,
byś zaplanowała
zaplanowałobyś,
byś zaplanowało
zaplanowalibyście,
byście zaplanowali
zaplanowałybyście,
byście zaplanowały
3rd zaplanowałby,
by zaplanował
zaplanowałaby,
by zaplanowała
zaplanowałoby,
by zaplanowało
zaplanowaliby,
by zaplanowali
zaplanowałyby,
by zaplanowały
impersonal zaplanowano by
imperative 1st niech zaplanuję zaplanujmy
2nd zaplanuj zaplanujcie
3rd niech zaplanuje niech zaplanują
passive adjectival participle zaplanowany zaplanowana zaplanowane zaplanowani zaplanowane
anterior adverbial participle zaplanowawszy
verbal noun zaplanowanie

Further reading[edit]

  • zaplanować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zaplanować in Polish dictionaries at PWN