zatopić

Polish

Etymology

From za- +‎ topić.

Pronunciation

• IPA^(key): /zaˈtɔ.pit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔpit͡ɕ
• Syllabification: za‧to‧pić

Verb

zatopić pf (imperfective zatapiać)

1. (transitive) to sink, to submerge
2. (transitive) to sink (push e.g. teeth into something)
3. (reflexive with się) to sink, to go under
4. (reflexive with się) to drown, to be inundated, to be overwhelmed

Conjugation

Conjugation of zatopić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zatopić
future tense	1st	zatopię			zatopimy
	2nd	zatopisz			zatopicie
	3rd	zatopi			zatopią
	impersonal	zatopi się
past tense	1st	zatopiłem, -(e)m zatopił	zatopiłam, -(e)m zatopiła	zatopiłom, -(e)m zatopiło	zatopiliśmy, -(e)śmy zatopili	zatopiłyśmy, -(e)śmy zatopiły
	2nd	zatopiłeś, -(e)ś zatopił	zatopiłaś, -(e)ś zatopiła	zatopiłoś, -(e)ś zatopiło	zatopiliście, -(e)ście zatopili	zatopiłyście, -(e)ście zatopiły
	3rd	zatopił	zatopiła	zatopiło	zatopili	zatopiły
	impersonal	zatopiono
conditional	1st	zatopiłbym, bym zatopił	zatopiłabym, bym zatopiła	zatopiłobym, bym zatopiło	zatopilibyśmy, byśmy zatopili	zatopiłybyśmy, byśmy zatopiły
	2nd	zatopiłbyś, byś zatopił	zatopiłabyś, byś zatopiła	zatopiłobyś, byś zatopiło	zatopilibyście, byście zatopili	zatopiłybyście, byście zatopiły
	3rd	zatopiłby, by zatopił	zatopiłaby, by zatopiła	zatopiłoby, by zatopiło	zatopiliby, by zatopili	zatopiłyby, by zatopiły
	impersonal	zatopiono by
imperative	1st	niech zatopię			zatopmy
	2nd	zatop			zatopcie
	3rd	niech zatopi			niech zatopią
passive adjectival participle		zatopiony	zatopiona	zatopione	zatopieni	zatopione
anterior adverbial participle		zatopiwszy
verbal noun		zatopienie

Further reading

• zatopić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zatopić in Polish dictionaries at PWN