zbindować

Polish[edit]

From z- +‎ bindować. First attested in 1909.^[1]

zbindować pf (imperfective bindować)

(transitive) to comb bind
zbindować kartki ― to comb bind sheets of paper

zbindowana książka ― comb bound book

Conjugation of zbindować pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zbindować
future tense	1^st	zbinduję			zbindujemy
	2^nd	zbindujesz			zbindujecie
	3^rd	zbinduje			zbindują
	impersonal	zbinduje się
past tense	1^st	zbindowałem, -(e)m zbindował	zbindowałam, -(e)m zbindowała	zbindowałom, -(e)m zbindowało	zbindowaliśmy, -(e)śmy zbindowali	zbindowałyśmy, -(e)śmy zbindowały
	2^nd	zbindowałeś, -(e)ś zbindował	zbindowałaś, -(e)ś zbindowała	zbindowałoś, -(e)ś zbindowało	zbindowaliście, -(e)ście zbindowali	zbindowałyście, -(e)ście zbindowały
	3^rd	zbindował	zbindowała	zbindowało	zbindowali	zbindowały
	impersonal	zbindowano
conditional	1^st	zbindowałbym, bym zbindował	zbindowałabym, bym zbindowała	zbindowałobym, bym zbindowało	zbindowalibyśmy, byśmy zbindowali	zbindowałybyśmy, byśmy zbindowały
	2^nd	zbindowałbyś, byś zbindował	zbindowałabyś, byś zbindowała	zbindowałobyś, byś zbindowało	zbindowalibyście, byście zbindowali	zbindowałybyście, byście zbindowały
	3^rd	zbindowałby, by zbindował	zbindowałaby, by zbindowała	zbindowałoby, by zbindowało	zbindowaliby, by zbindowali	zbindowałyby, by zbindowały
	impersonal	zbindowano by
imperative	1^st	niech zbinduję			zbindujmy
	2^nd	zbinduj			zbindujcie
	3^rd	niech zbinduje			niech zbindują
passive adjectival participle		zbindowany	zbindowana	zbindowane	zbindowani	zbindowane
anterior adverbial participle		zbindowawszy
verbal noun		zbindowanie

nouns

^ Helena Orlicz-Garlikowska (1909) Misteryum: opowieść erotyczna‎^[1], page 44‎^[2]