zgnoić

Polish

Etymology

From z- +‎ gnoić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzɡnɔ.it͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔit͡ɕ
• Syllabification: zgno‧ić

Verb

zgnoić pf (imperfective gnoić or zgnajać)

1. (transitive, colloquial) to let rot, to let fester
2. (transitive, colloquial) to belittle, to humiliate, to do down
3. (reflexive with się, colloquial) to rot, to fester
4. (reflexive with się, colloquial) to humiliate oneself

Conjugation

Conjugation of zgnoić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zgnoić
future tense	1st	zgnoję			zgnoimy
	2nd	zgnoisz			zgnoicie
	3rd	zgnoi			zgnoją
	impersonal	zgnoi się
past tense	1st	zgnoiłem, -(e)m zgnoił	zgnoiłam, -(e)m zgnoiła	zgnoiłom, -(e)m zgnoiło	zgnoiliśmy, -(e)śmy zgnoili	zgnoiłyśmy, -(e)śmy zgnoiły
	2nd	zgnoiłeś, -(e)ś zgnoił	zgnoiłaś, -(e)ś zgnoiła	zgnoiłoś, -(e)ś zgnoiło	zgnoiliście, -(e)ście zgnoili	zgnoiłyście, -(e)ście zgnoiły
	3rd	zgnoił	zgnoiła	zgnoiło	zgnoili	zgnoiły
	impersonal	zgnojono
conditional	1st	zgnoiłbym, bym zgnoił	zgnoiłabym, bym zgnoiła	zgnoiłobym, bym zgnoiło	zgnoilibyśmy, byśmy zgnoili	zgnoiłybyśmy, byśmy zgnoiły
	2nd	zgnoiłbyś, byś zgnoił	zgnoiłabyś, byś zgnoiła	zgnoiłobyś, byś zgnoiło	zgnoilibyście, byście zgnoili	zgnoiłybyście, byście zgnoiły
	3rd	zgnoiłby, by zgnoił	zgnoiłaby, by zgnoiła	zgnoiłoby, by zgnoiło	zgnoiliby, by zgnoili	zgnoiłyby, by zgnoiły
	impersonal	zgnojono by
imperative	1st	niech zgnoję			zgnójmy
	2nd	zgnój			zgnójcie
	3rd	niech zgnoi			niech zgnoją
passive adjectival participle		zgnojony	zgnojona	zgnojone	zgnojeni	zgnojone
anterior adverbial participle		zgnoiwszy
verbal noun		zgnojenie

Further reading

• zgnoić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zgnoić in Polish dictionaries at PWN