zmóc

Polish

Etymology

From z- +‎ móc.

Pronunciation

• IPA^(key): /zmut͡s/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ut͡s
• Syllabification: zmóc

Verb

zmóc pf (imperfective zmagać)

1. (transitive) to overwhelm, to overcome, to take over
2. (transitive, dated) to beat (in a fight), to vanquish

Conjugation

Conjugation of zmóc pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zmóc
future tense	1st	zmogę			zmożemy
	2nd	zmożesz			zmożecie
	3rd	zmoże			zmogą
	impersonal	zmoże się
past tense	1st	zmogłem, -(e)m zmógł	zmogłam, -(e)m zmogła	zmogłom, -(e)m zmogło	zmogliśmy, -(e)śmy zmogli	zmogłyśmy, -(e)śmy zmogły
	2nd	zmogłeś, -(e)ś zmógł	zmogłaś, -(e)ś zmogła	zmogłoś, -(e)ś zmogło	zmogliście, -(e)ście zmogli	zmogłyście, -(e)ście zmogły
	3rd	zmógł	zmogła	zmogło	zmogli	zmogły
	impersonal	zmożono
conditional	1st	zmógłbym, bym zmógł	zmogłabym, bym zmogła	zmogłobym, bym zmogło	zmoglibyśmy, byśmy zmogli	zmogłybyśmy, byśmy zmogły
	2nd	zmógłbyś, byś zmógł	zmogłabyś, byś zmogła	zmogłobyś, byś zmogło	zmoglibyście, byście zmogli	zmogłybyście, byście zmogły
	3rd	zmógłby, by zmógł	zmogłaby, by zmogła	zmogłoby, by zmogło	zmogliby, by zmogli	zmogłyby, by zmogły
	impersonal	zmożono by
imperative	1st	niech zmogę			zmóżmy
	2nd	zmóż			zmóżcie
	3rd	niech zmoże			niech zmogą
passive adjectival participle		zmożony	zmożona	zmożone	zmożeni	zmożone
anterior adverbial participle		zmógłszy
verbal noun		zmożenie

Related terms

verb

• zmagać

 

Further reading

• zmóc in Polish dictionaries at PWN