zmarnować

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From z- +‎ marnować.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /zmarˈnɔ.vat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: zmar‧no‧wać

Verb[edit]

zmarnować pf (imperfective marnować)

  1. (transitive) to waste (e.g. energy, time, money, resources)
  2. (reflexive with się) to go to waste

Conjugation[edit]

Conjugation of zmarnować pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zmarnować
future tense 1st zmarnuję zmarnujemy
2nd zmarnujesz zmarnujecie
3rd zmarnuje zmarnują
impersonal zmarnuje się
past tense 1st zmarnowałem,
-(e)m zmarnował
zmarnowałam,
-(e)m zmarnowała
zmarnowałom,
-(e)m zmarnowało
zmarnowaliśmy,
-(e)śmy zmarnowali
zmarnowałyśmy,
-(e)śmy zmarnowały
2nd zmarnowałeś,
-(e)ś zmarnował
zmarnowałaś,
-(e)ś zmarnowała
zmarnowałoś,
-(e)ś zmarnowało
zmarnowaliście,
-(e)ście zmarnowali
zmarnowałyście,
-(e)ście zmarnowały
3rd zmarnował zmarnowała zmarnowało zmarnowali zmarnowały
impersonal zmarnowano
conditional 1st zmarnowałbym,
bym zmarnował
zmarnowałabym,
bym zmarnowała
zmarnowałobym,
bym zmarnowało
zmarnowalibyśmy,
byśmy zmarnowali
zmarnowałybyśmy,
byśmy zmarnowały
2nd zmarnowałbyś,
byś zmarnował
zmarnowałabyś,
byś zmarnowała
zmarnowałobyś,
byś zmarnowało
zmarnowalibyście,
byście zmarnowali
zmarnowałybyście,
byście zmarnowały
3rd zmarnowałby,
by zmarnował
zmarnowałaby,
by zmarnowała
zmarnowałoby,
by zmarnowało
zmarnowaliby,
by zmarnowali
zmarnowałyby,
by zmarnowały
impersonal zmarnowano by
imperative 1st niech zmarnuję zmarnujmy
2nd zmarnuj zmarnujcie
3rd niech zmarnuje niech zmarnują
passive adjectival participle zmarnowany zmarnowana zmarnowane zmarnowani zmarnowane
anterior adverbial participle zmarnowawszy
verbal noun zmarnowanie

Further reading[edit]

  • zmarnować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zmarnować in Polish dictionaries at PWN