zmartwieć

Polish

Etymology

From z- +‎ martwieć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzmar.tfjɛt͡ɕ/
• Rhymes: -artfjɛt͡ɕ
• Syllabification: zmar‧twieć

Verb

zmartwieć pf (imperfective martwieć)

1. (intransitive) to lose feeling, to go numb
2. (intransitive) to wither, to necrotise
3. (intransitive) to freeze up, to become motionless

Conjugation

Conjugation of zmartwieć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zmartwieć
future tense	1st	zmartwieję			zmartwiejemy
	2nd	zmartwiejesz			zmartwiejecie
	3rd	zmartwieje			zmartwieją
	impersonal	zmartwieje się
past tense	1st	zmartwiałem, -(e)m zmartwiał	zmartwiałam, -(e)m zmartwiała	zmartwiałom, -(e)m zmartwiało	zmartwieliśmy, -(e)śmy zmartwieli	zmartwiałyśmy, -(e)śmy zmartwiały
	2nd	zmartwiałeś, -(e)ś zmartwiał	zmartwiałaś, -(e)ś zmartwiała	zmartwiałoś, -(e)ś zmartwiało	zmartwieliście, -(e)ście zmartwieli	zmartwiałyście, -(e)ście zmartwiały
	3rd	zmartwiał	zmartwiała	zmartwiało	zmartwieli	zmartwiały
	impersonal	zmartwiano
conditional	1st	zmartwiałbym, bym zmartwiał	zmartwiałabym, bym zmartwiała	zmartwiałobym, bym zmartwiało	zmartwielibyśmy, byśmy zmartwieli	zmartwiałybyśmy, byśmy zmartwiały
	2nd	zmartwiałbyś, byś zmartwiał	zmartwiałabyś, byś zmartwiała	zmartwiałobyś, byś zmartwiało	zmartwielibyście, byście zmartwieli	zmartwiałybyście, byście zmartwiały
	3rd	zmartwiałby, by zmartwiał	zmartwiałaby, by zmartwiała	zmartwiałoby, by zmartwiało	zmartwieliby, by zmartwieli	zmartwiałyby, by zmartwiały
	impersonal	zmartwiano by
imperative	1st	niech zmartwieję			zmartwiejmy
	2nd	zmartwiej			zmartwiejcie
	3rd	niech zmartwieje			niech zmartwieją
anterior adverbial participle		zmartwiawszy
verbal noun		zmartwienie

Further reading

• zmartwieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zmartwieć in Polish dictionaries at PWN