zstąpić

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish zstąpić, from Proto-Slavic *jьzstǫpiti. By surface analysis, z- +‎ stąpić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsstɔm.pit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔmpit͡ɕ
• Syllabification: zstą‧pić

Verb

zstąpić pf (imperfective zstępować)

1. (intransitive) to descend, to go down

   Synonym: zejść

Conjugation

Conjugation of zstąpić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zstąpić
future tense	1st	zstąpię			zstąpimy
	2nd	zstąpisz			zstąpicie
	3rd	zstąpi			zstąpią
	impersonal	zstąpi się
past tense	1st	zstąpiłem, -(e)m zstąpił	zstąpiłam, -(e)m zstąpiła	zstąpiłom, -(e)m zstąpiło	zstąpiliśmy, -(e)śmy zstąpili	zstąpiłyśmy, -(e)śmy zstąpiły
	2nd	zstąpiłeś, -(e)ś zstąpił	zstąpiłaś, -(e)ś zstąpiła	zstąpiłoś, -(e)ś zstąpiło	zstąpiliście, -(e)ście zstąpili	zstąpiłyście, -(e)ście zstąpiły
	3rd	zstąpił	zstąpiła	zstąpiło	zstąpili	zstąpiły
	impersonal	zstąpiono
conditional	1st	zstąpiłbym, bym zstąpił	zstąpiłabym, bym zstąpiła	zstąpiłobym, bym zstąpiło	zstąpilibyśmy, byśmy zstąpili	zstąpiłybyśmy, byśmy zstąpiły
	2nd	zstąpiłbyś, byś zstąpił	zstąpiłabyś, byś zstąpiła	zstąpiłobyś, byś zstąpiło	zstąpilibyście, byście zstąpili	zstąpiłybyście, byście zstąpiły
	3rd	zstąpiłby, by zstąpił	zstąpiłaby, by zstąpiła	zstąpiłoby, by zstąpiło	zstąpiliby, by zstąpili	zstąpiłyby, by zstąpiły
	impersonal	zstąpiono by
imperative	1st	niech zstąpię			zstąpmy
	2nd	zstąp			zstąpcie
	3rd	niech zstąpi			niech zstąpią
anterior adverbial participle		zstąpiwszy
verbal noun		zstąpienie

Further reading

• zstąpić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zstąpić in Polish dictionaries at PWN