achterkomen

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch[edit]

Etymology[edit]

From achter +‎ komen.

Pronunciation[edit]

  • (file)
  • Hyphenation: ach‧ter‧ko‧men

Verb[edit]

achterkomen

  1. to discover, to realise
    Synonyms: ontdekken, realiseren
    Ik kwam er gisteren achter dat er geen pinguïns zijn op de Noordpool.I discovered that there are no penguins on the North Pole yesterday.
    Niemand komt achter ons geheim.Nobody discovers our secret.

Conjugation[edit]

Conjugation of achterkomen (strong class 4, irregular, separable)
infinitive achterkomen
past singular kwam achter
past participle achtergekomen
infinitive achterkomen
gerund achterkomen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular kom achter kwam achter achterkom achterkwam
2nd person sing. (jij) komt achter kwam achter achterkomt achterkwam
2nd person sing. (u) komt achter kwam achter achterkomt achterkwam
2nd person sing. (gij) komt achter kwaamt achter achterkomt achterkwaamt
3rd person singular komt achter kwam achter achterkomt achterkwam
plural komen achter kwamen achter achterkomen achterkwamen
subjunctive sing.1 kome achter kwame achter achterkome achterkwame
subjunctive plur.1 komen achter kwamen achter achterkomen achterkwamen
imperative sing. kom achter
imperative plur.1 komt achter
participles achterkomend achtergekomen
1) Archaic.