begroeien

Dutch

Etymology

From be- +‎ groeien.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈɣrui̯ə(n)/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: be‧groei‧en
• Rhymes: -ui̯ən

Verb

begroeien

1. (intransitive) to overgrow (e.g. with vegetation)

Inflection

Conjugation of begroeien (weak, prefixed)
infinitive	begroeien
past singular	begroeide
past participle	begroeid
infinitive	begroeien
gerund	begroeien n
	present tense	past tense
1st person singular	begroei	begroeide
2nd person sing. (jij)	begroeit	begroeide
2nd person sing. (u)	begroeit	begroeide
2nd person sing. (gij)	begroeit	begroeide
3rd person singular	begroeit	begroeide
plural	begroeien	begroeiden
subjunctive sing.1	begroeie	begroeide
subjunctive plur.1	begroeien	begroeiden
imperative sing.	begroei
imperative plur.1	begroeit
participles	begroeiend	begroeid
1) Archaic.

Derived terms

• begroeiing