conciliere
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Verb[edit]
conciliēre
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Noun[edit]
conciliere f (plural concilieri)
Declension[edit]
Declension of conciliere
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) conciliere | concilierea | (niște) concilieri | concilierile |
genitive/dative | (unei) concilieri | concilierii | (unor) concilieri | concilierilor |
vocative | conciliere, conciliereo | concilierilor |