ergeren
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
From Middle Dutch argeren, ergeren. Equivalent to erger + -en.
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
ergeren
Inflection[edit]
Conjugation of ergeren (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | ergeren | |||
past singular | ergerde | |||
past participle | geërgerd | |||
infinitive | ergeren | |||
gerund | ergeren n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | erger | ergerde | ||
2nd person sing. (jij) | ergert | ergerde | ||
2nd person sing. (u) | ergert | ergerde | ||
2nd person sing. (gij) | ergert | ergerde | ||
3rd person singular | ergert | ergerde | ||
plural | ergeren | ergerden | ||
subjunctive sing.1 | ergere | ergerde | ||
subjunctive plur.1 | ergeren | ergerden | ||
imperative sing. | erger | |||
imperative plur.1 | ergert | |||
participles | ergerend | geërgerd | ||
1) Archaic. |
Derived terms[edit]
Descendants[edit]
- Negerhollands: erger