knipperen
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
Frequentative of knippen (“to blink”).
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
knipperen
- to blink
Inflection[edit]
Conjugation of knipperen (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | knipperen | |||
past singular | knipperde | |||
past participle | geknipperd | |||
infinitive | knipperen | |||
gerund | knipperen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | knipper | knipperde | ||
2nd person sing. (jij) | knippert | knipperde | ||
2nd person sing. (u) | knippert | knipperde | ||
2nd person sing. (gij) | knippert | knipperde | ||
3rd person singular | knippert | knipperde | ||
plural | knipperen | knipperden | ||
subjunctive sing.1 | knippere | knipperde | ||
subjunctive plur.1 | knipperen | knipperden | ||
imperative sing. | knipper | |||
imperative plur.1 | knippert | |||
participles | knipperend | geknipperd | ||
1) Archaic. |