neerdalen

Dutch

Alternative forms

• nederdalen (formal)

Etymology

From Middle Dutch nederdalen. Equivalent to neer (“down”) +‎ dalen (“to descend, to go down”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈneːrdaːlə(n)/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: neer‧da‧len

Verb

neerdalen

1. (intransitive) to descend, to go down

Inflection

Conjugation of neerdalen (weak, separable)
infinitive	neerdalen
past singular	daalde neer
past participle	neergedaald
infinitive	neerdalen
gerund	neerdalen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	daal neer	daalde neer	neerdaal	neerdaalde
2nd person sing. (jij)	daalt neer	daalde neer	neerdaalt	neerdaalde
2nd person sing. (u)	daalt neer	daalde neer	neerdaalt	neerdaalde
2nd person sing. (gij)	daalt neer	daalde neer	neerdaalt	neerdaalde
3rd person singular	daalt neer	daalde neer	neerdaalt	neerdaalde
plural	dalen neer	daalden neer	neerdalen	neerdaalden
subjunctive sing.1	dale neer	daalde neer	neerdale	neerdaalde
subjunctive plur.1	dalen neer	daalden neer	neerdalen	neerdaalden
imperative sing.	daal neer
imperative plur.1	daalt neer
participles	neerdalend	neergedaald
1) Archaic.

Derived terms

• neerdaling

Descendants

• Afrikaans: neerdaal