ontrollen

Dutch

Etymology

From ont- +‎ rollen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɔntˈrɔ.lə(n)/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔlən

Verb

ontrollen

1. (transitive) to unroll

   Ze ontrolde voorzichtig het oude perkament om het te bestuderen.

   She unrolled the old parchment carefully to study it.

   Hij ontrolde de kaart en keek naar de route die hij moest volgen.

   He unrolled the map and looked at the route he had to follow.

Inflection

Conjugation of ontrollen (weak, prefixed)
infinitive	ontrollen
past singular	ontrolde
past participle	ontrold
infinitive	ontrollen
gerund	ontrollen n
	present tense	past tense
1st person singular	ontrol	ontrolde
2nd person sing. (jij)	ontrolt	ontrolde
2nd person sing. (u)	ontrolt	ontrolde
2nd person sing. (gij)	ontrolt	ontrolde
3rd person singular	ontrolt	ontrolde
plural	ontrollen	ontrolden
subjunctive sing.1	ontrolle	ontrolde
subjunctive plur.1	ontrollen	ontrolden
imperative sing.	ontrol
imperative plur.1	ontrolt
participles	ontrollend	ontrold
1) Archaic.

Synonyms

• uitrollen

Antonyms

• oprollen