ontzien

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Basque[edit]

Noun[edit]

ontzien

  1. genitive plural of ontzi

Dutch[edit]

Etymology[edit]

From ont- +‎ zien.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ɔntˈzin/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: ont‧zien
  • Rhymes: -in

Verb[edit]

ontzien

  1. to spare
    Synonym: sparen

Inflection[edit]

Conjugation of ontzien (strong class 5, irregular, prefixed)
infinitive ontzien
past singular ontzag
past participle ontzien
infinitive ontzien
gerund ontzien n
present tense past tense
1st person singular ontzie ontzag
2nd person sing. (jij) ontziet ontzag
2nd person sing. (u) ontziet ontzag
2nd person sing. (gij) ontziet ontzaagt
3rd person singular ontziet ontzag
plural ontzien ontzagen
subjunctive sing.1 ontzie ontzage
subjunctive plur.1 ontzien ontzagen
imperative sing. ontzie
imperative plur.1 ontziet
participles ontziend ontzien
1) Archaic.

Derived terms[edit]

Participle[edit]

ontzien

  1. past participle of ontzien

Inflection[edit]

Inflection of ontzien
uninflected ontzien
inflected ontziene
positive
predicative/adverbial ontzien
indefinite m./f. sing. ontziene
n. sing. ontzien
plural ontziene
definite ontziene
partitive ontziens
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=ontzien&oldid=77721917"