strijden

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈstrɛi̯.də(n)/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: strij‧den
  • Rhymes: -ɛi̯dən

Etymology 1[edit]

From Middle Dutch striden, from Old Dutch strīdan, from Proto-West Germanic *strīdan, from Proto-Germanic *strīdaną.

Verb[edit]

strijden

  1. (intransitive) to fight, to wage battle or war
  2. (intransitive) to fight, to engage in conflict or competition
Inflection[edit]
Conjugation of strijden (strong class 1)
infinitive strijden
past singular streed
past participle gestreden
infinitive strijden
gerund strijden n
present tense past tense
1st person singular strijd streed
2nd person sing. (jij) strijdt streed
2nd person sing. (u) strijdt streed
2nd person sing. (gij) strijdt streedt
3rd person singular strijdt streed
plural strijden streden
subjunctive sing.1 strijde strede
subjunctive plur.1 strijden streden
imperative sing. strijd
imperative plur.1 strijdt
participles strijdend gestreden
1) Archaic.
Derived terms[edit]
Descendants[edit]
  • Negerhollands: stri
  • → Papiamentu: strei
  • → Sranan Tongo: strei
    • → Caribbean Javanese: strèi

Etymology 2[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun[edit]

strijden

  1. plural of strijd
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=strijden&oldid=78182617"