uitbuiken

Dutch

FWOTD – 15 April 2017

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈœy̯tbœy̯kə(n)/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: uit‧bui‧ken

Etymology 1

From uit (“out”) +‎ buik (“belly, stomach”) +‎ -en.

Verb

uitbuiken

1. (intransitive, informal) To take some time to idle and relax after a good meal or between courses.
   • 2015, Francine Oomen, Hoe overleef ik mijn vriendje? (en hij mij!), Querido, →ISBN:

     ‘Nee Appie, ik moet even uitbuiken,’ zegt Sascha. Ze duwt hem weg en zakt onderuit.

     ‘No, Appie, I've got to hang loose for a moment,’ Sascha says. She pushes him away and begins to slouch.

2. (intransitive, informal, uncommon) To take a walk after a meal.
   • 2015 April 15, Evy IJsselstein, “Rott Spots: Brasserie Koriander”, in Metro:

     En hoe fijn, erna lekker uitbuiken tijdens een (avond)wandeling in het aangrenzende Zuiderpark of een bezoek aan de kinderboerderij!

     And how nice is it to enjoy walking after dinner during a walk (in the evening) in the bordering Zuiderpark or to pay a visit to the petting zoo!

Inflection

Conjugation of uitbuiken (weak, separable)
infinitive	uitbuiken
past singular	buikte uit
past participle	uitgebuikt
infinitive	uitbuiken
gerund	uitbuiken n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	buik uit	buikte uit	uitbuik	uitbuikte
2nd person sing. (jij)	buikt uit	buikte uit	uitbuikt	uitbuikte
2nd person sing. (u)	buikt uit	buikte uit	uitbuikt	uitbuikte
2nd person sing. (gij)	buikt uit	buikte uit	uitbuikt	uitbuikte
3rd person singular	buikt uit	buikte uit	uitbuikt	uitbuikte
plural	buiken uit	buikten uit	uitbuiken	uitbuikten
subjunctive sing.1	buike uit	buikte uit	uitbuike	uitbuikte
subjunctive plur.1	buiken uit	buikten uit	uitbuiken	uitbuikten
imperative sing.	buik uit
imperative plur.1	buikt uit
participles	uitbuikend	uitgebuikt
1) Archaic.

Derived terms

• uitbuikwandeling

Etymology 2

From uit (“out-”) +‎ buiken (“to bulge”).

Verb

uitbuiken

1. (intransitive, obsolete) To bulge out.
   • 1642, Pieter Corneliszoon Hooft, Het jaar 1574, A. W. Sijthoff (publ., probably in 1924), page 4.

     Om dan zyner genaade een streek in de rechtte te gaan ('t welk hem, als houdende de slinke zyde der Maaze, die daar ter rechte uitbuikt, licht om doen was) schreed hy met groote daghreizen, gelyk ook Graaf Luidewyk, neederwaarts aan, en veirdighde desniettemin driehondert Spaansche schutten met een vendel van Chevraux voor uit, tot versterking der bezetting van Niemeeghen en bewaarnis van den Waaldyk.

     In order to get ahead of His Grace (which was easy to do for him, as he was keeping to the left side of the Meuse, which bulges out to the right at that place) he trod downward [downriver] by travelling great distances daily, like count Louis [of Nassau] did, and nonetheless ordered three hundred Spanish marksmen under the banner of Chevreaux to move ahead in order to fortify the garrison of Nijmegen and to protect the Waaldijk.

   • 1858, Ewald F. Scholl, De gids voor machinisten in fabrieken, bij droogmakerijën, op spoorwegen en stoombooten. Tevens geschikt tot leiddraad voor fabriekanten en civiel-ingenieurs, tr. by G. Kuijper, Hz., publ. by C. L. Brinkman, page 126.

     De in c werkende stoomdrukking laat zich bij a allereerst op de kaoetsjoek-plaat gevoelen, en drijft, door deze te doen uitbuiken, het kwik in D naar gelang van de spanning omhoog.

     The steam pressure that operates in c is noticeable first of all at a on the caoutchouc plate, and presses, by causing this one to bulge out, the mercury in D upward dependent on the tension.

Inflection

Conjugation of uitbuiken (weak, separable)
infinitive	uitbuiken
past singular	buikte uit
past participle	uitgebuikt
infinitive	uitbuiken
gerund	uitbuiken n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	buik uit	buikte uit	uitbuik	uitbuikte
2nd person sing. (jij)	buikt uit	buikte uit	uitbuikt	uitbuikte
2nd person sing. (u)	buikt uit	buikte uit	uitbuikt	uitbuikte
2nd person sing. (gij)	buikt uit	buikte uit	uitbuikt	uitbuikte
3rd person singular	buikt uit	buikte uit	uitbuikt	uitbuikte
plural	buiken uit	buikten uit	uitbuiken	uitbuikten
subjunctive sing.1	buike uit	buikte uit	uitbuike	uitbuikte
subjunctive plur.1	buiken uit	buikten uit	uitbuiken	uitbuikten
imperative sing.	buik uit
imperative plur.1	buikt uit
participles	uitbuikend	uitgebuikt
1) Archaic.