uitdelgen

Dutch

Etymology

uit +‎ delgen

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈœy̯ˌdɛlɣə(n)/

• Audio

  (file)

Verb

uitdelgen

1. to amortize (US), amortise (UK)

Inflection

Conjugation of uitdelgen (weak, separable)
infinitive	uitdelgen
past singular	delgde uit
past participle	uitgedelgd
infinitive	uitdelgen
gerund	uitdelgen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	delg uit	delgde uit	uitdelg	uitdelgde
2nd person sing. (jij)	delgt uit	delgde uit	uitdelgt	uitdelgde
2nd person sing. (u)	delgt uit	delgde uit	uitdelgt	uitdelgde
2nd person sing. (gij)	delgt uit	delgde uit	uitdelgt	uitdelgde
3rd person singular	delgt uit	delgde uit	uitdelgt	uitdelgde
plural	delgen uit	delgden uit	uitdelgen	uitdelgden
subjunctive sing.1	delge uit	delgde uit	uitdelge	uitdelgde
subjunctive plur.1	delgen uit	delgden uit	uitdelgen	uitdelgden
imperative sing.	delg uit
imperative plur.1	delgt uit
participles	uitdelgend	uitgedelgd
1) Archaic.

Descendants

• Negerhollands: tilg ut

Anagrams

• delgen uit, gleden uit, legden uit, uitgleden, uitlegden