uitlopen

Dutch

Etymology

From uit +‎ lopen.

Pronunciation

• Audio

  (file)

Verb

uitlopen

1. to walk out
2. to originate, to arise
3. to sprout, to stem
4. to turn out, to end
5. to take more time than planned
6. (Suriname) to be unfaithful to one's spouse or partner, to cheat
   • 2015 August 20, Shanavon Arsomedjo, “'Praten over vreemdgaan helpt bij bewustwording' [Discussing cheating helps to raise awareness']”, in De Ware Tijd‎^[1], retrieved 9 September 2021:

     "Iedereen weet dat uitlopen niet goed is. Doe je het toch, dan ga je voor de consequenties staan", zegt Finke.

     "Everyone knows that cheating is wrong. If you do it anyway, you face the consequences," says Finke.

Inflection

Conjugation of uitlopen (strong class 7, separable)
infinitive	uitlopen
past singular	liep uit
past participle	uitgelopen
infinitive	uitlopen
gerund	uitlopen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	loop uit	liep uit	uitloop	uitliep
2nd person sing. (jij)	loopt uit	liep uit	uitloopt	uitliep
2nd person sing. (u)	loopt uit	liep uit	uitloopt	uitliep
2nd person sing. (gij)	loopt uit	liept uit	uitloopt	uitliept
3rd person singular	loopt uit	liep uit	uitloopt	uitliep
plural	lopen uit	liepen uit	uitlopen	uitliepen
subjunctive sing.1	lope uit	liepe uit	uitlope	uitliepe
subjunctive plur.1	lopen uit	liepen uit	uitlopen	uitliepen
imperative sing.	loop uit
imperative plur.1	loopt uit
participles	uitlopend	uitgelopen
1) Archaic.

Derived terms

• uitloper

Descendants

• Afrikaans: uitloop
• Negerhollands: loop yt

Anagrams

• lopen uit