uitrazen
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
From uit (“out”) + razen (“to rage”).
Pronunciation[edit]
Audio (file)
Verb[edit]
uitrazen
Inflection[edit]
Conjugation of uitrazen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | uitrazen | |||
past singular | raasde uit | |||
past participle | uitgeraasd | |||
infinitive | uitrazen | |||
gerund | uitrazen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | raas uit | raasde uit | uitraas | uitraasde |
2nd person sing. (jij) | raast uit | raasde uit | uitraast | uitraasde |
2nd person sing. (u) | raast uit | raasde uit | uitraast | uitraasde |
2nd person sing. (gij) | raast uit | raasde uit | uitraast | uitraasde |
3rd person singular | raast uit | raasde uit | uitraast | uitraasde |
plural | razen uit | raasden uit | uitrazen | uitraasden |
subjunctive sing.1 | raze uit | raasde uit | uitraze | uitraasde |
subjunctive plur.1 | razen uit | raasden uit | uitrazen | uitraasden |
imperative sing. | raas uit | |||
imperative plur.1 | raast uit | |||
participles | uitrazend | uitgeraasd | ||
1) Archaic. |