wredny

Polish

Etymology

Borrowed from Russian вре́дный (vrédnyj), from Old Church Slavonic врѣдьнъ (vrědĭnŭ), from Proto-Slavic *verdьnъ, from *verdъ. Doublet of wrzedny, an inherited form.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvrɛd.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛdnɨ
• Syllabification: wred‧ny

Adjective

wredny (comparative wredniejszy, superlative najwredniejszy, derived adverb wrednie)

1. (colloquial) mean, spiteful

   Moi sąsiedzi byli niezwykle wredni. Wchodzili do mojego mieszkania jak na swoje i robili awantury. ― My neighbors were unusually mean. They would come into my apartment like it was theirs and make a scene.

Declension

Declension of wredny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	wredny		wredna	wredne	wredni	wredne
genitive	wrednego		wrednej	wrednego	wrednych
dative	wrednemu		wrednej	wrednemu	wrednym
accusative	wrednego	wredny	wredną	wredne	wrednych	wredne
instrumental	wrednym		wredną	wrednym	wrednymi
locative	wrednym		wrednej	wrednym	wrednych

Further reading

• wredny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wredny in Polish dictionaries at PWN