wykwit

Polish

Etymology

Deverbal from wykwitnąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɨ.kfit/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨkfit
• Syllabification: wy‧kwit

Noun

wykwit m inan

1. crowning achievement
2. (pathology) efflorescence, lesion (cutaneous or mucosal)
3. (chemistry, geology) efflorescence
4. any slime mold of the genus Fuligo

Declension

Declension of wykwit

	singular	plural
nominative	wykwit	wykwity
genitive	wykwitu	wykwitów
dative	wykwitowi	wykwitom
accusative	wykwit	wykwity
instrumental	wykwitem	wykwitami
locative	wykwicie	wykwitach
vocative	wykwicie	wykwity

Related terms

adjectives

• wykwitły
• wykwitnięty

 

nouns

• kwiat
• wykwitanie
• wykwitnięcie

 

verbs

• kwitnąć
• przekwitać
• przekwitnąć
• rozkwitać
• rozkwitnąć
• wykwitać
• wykwitnąć
• zakwitać
• zakwitnąć

 

Further reading

• wykwit in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wykwit in Polish dictionaries at PWN