цепи

Macedonian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *cěpiti.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈt͡sɛpi]

Verb

цепи • (cepi) third-singular present, impf (perfective нацепи)

1. (transitive) to cut, hack, hew (wood)

Conjugation

Conjugation of цепи (imperfective, present in -и)

l-participles	imperfect	aorist	non-finite forms
masculine	цепел	—	adjectival participle	цепен
feminine	цепела	—	adverbial participle	цепејќи
neuter	цепело	—	verbal noun	цепење
plural	цепеле	—	perfect participle	цепено
	present	imperfect	aorist	imperative
1st singular	цепам	цепев	—	—
2nd singular	цепиш	цепеше	—	цепи
3rd singular	цепи	цепеше	—	—
1st plural	цепиме	цепевме	—	—
2nd plural	цепите	цепевте	—	цепете
3rd plural	цепат	цепеа	—	—
Compound tenses
perfect	сум цепел		present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle
има-perfect	имам цепено		present of има + perfect participle
pluperfect	бев цепел		imperfect of сум + imperfect l-participle
има-pluperfect	имав цепено		imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported	сум имал цепено		perfect of има + perfect participle
future	ќе цепам		ќе + present
има-future	ќе имам цепено		future of има + perfect participle
future in the past	ќе цепев		ќе + imperfect
има-future in the past	ќе имав цепено		future in the past of има + perfect participle
future reported	ќе сум цепел		ќе + imperfect l-participle
има-future reported	ќе сум имал цепено		future reported of има + perfect participle
conditional	би цепел		би + imperfect l-participle
има-conditional	би имал цепено		conditional of има + perfect participle

Russian

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈt͡sɛpʲɪ]

• Audio

  (file)

Noun

це́пи • (cépi) f inan or f inan pl

1. inflection of цепь (cepʹ):
   1. genitive/dative/prepositional singular
   2. nominative/accusative plural