obesłać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From obe- +‎ słać. First attested in 1391.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): (10th–15th CE) /ɔbɛsɫat͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /ɔbɛsɫat͡ɕ/

Verb[edit]

obesłać pf (imperfective obsyłać)

  1. to notify someone through messenger or official about a legal matter, most often about the date and place of a court hearing; to summon someone to court; to legally demand that something be done for the due or ordered by the court; to warn about legal liability
    • 1959 [1391], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty poznańskie, volume I, number 111:
      Symanowi prziszøndzono Swønchowo mene pirwe, nisz gy Swøch obeslal
      [Symanowi przysądzono Święchowo mienie pirwe, niż ji Święch obesłał]
    • 1856-1870 [1427], Antoni Zygmunt Helcel, editor, Starodawne Prawa Polskiego Pomniki, volume II, number 2145:
      Quod quandocunque dictus Andreas super agrum in Zawada hominem inueniat, de quo agro idem Petrus profugus est, extunc dictus Andreas dominum Johannem... cum duobus bonis nuncciare habebit al. obeszlacz, ut dictum kmethonem statuet, si fuerit protunc apud eundem Johannem
      [Quod quandocunque dictus Andreas super agrum in Zawada hominem inueniat, de quo agro idem Petrus profugus est, extunc dictus Andreas dominum Johannem... cum duobus bonis nuncciare habebit al. obesłać, ut dictum kmethonem statuet, si fuerit protunc apud eundem Johannem]
    • 1868 [1452], Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej : z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Alexandra hr. Stadnickiego‎[1], volume XII, Lviv, page 219:
      Et dum Ruchalam vellet exemere de eisdem bonis, debet ipsum avisare al. obeszlacz in decim septimanis ante solucionem pecuniarum
      [Et dum Ruchalam vellet exemere de eisdem bonis, debet ipsum avisare al. obesłać in decim septimanis ante solucionem pecuniarum]

Derived terms[edit]

nouns

Related terms[edit]

nouns
verbs

Descendants[edit]

  • Polish: obesłać
  • Silesian: ôbesłać

References[edit]

Polish[edit]

Pronunciation[edit]

Etymology 1[edit]

Inherited from Old Polish obesłać. By surface analysis, obe- +‎ słać (“to send”).

Verb[edit]

obesłać pf (imperfective obsyłać)

  1. (transitive) to send around (to deliver a parcel or message to many people or many places) [+instrumental = by means of what]
  2. (transitive, literary) to take part in, to participate in [+accusative = in what]
    Synonym: wziąć udział
  3. (transitive, obsolete) to send someone to discuss an affair or issue for and instead of oneself [+ o (accusative) = to whom], [+ przez (accusative) = whom is sent]
  4. (transitive, Middle Polish) to inform by sending a messenger
  5. (reflexive with się, obsolete) to send each other to each other
  6. (reflexive with się, Middle Polish) to inform each other by sending a messenger
Conjugation[edit]
Conjugation of obesłać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive obesłać
future tense 1st obeślę obeślemy
2nd obeślesz obeślecie
3rd obeśle obeślą
impersonal obeśle się
past tense 1st obesłałem,
-(e)m obesłał 		obesłałam,
-(e)m obesłała 		obesłałom,
-(e)m obesłało 		obesłaliśmy,
-(e)śmy obesłali 		obesłałyśmy,
-(e)śmy obesłały
2nd obesłałeś,
-(e)ś obesłał 		obesłałaś,
-(e)ś obesłała 		obesłałoś,
-(e)ś obesłało 		obesłaliście,
-(e)ście obesłali 		obesłałyście,
-(e)ście obesłały
3rd obesłał obesłała obesłało obesłali obesłały
impersonal obesłano
conditional 1st obesłałbym,
bym obesłał 		obesłałabym,
bym obesłała 		obesłałobym,
bym obesłało 		obesłalibyśmy,
byśmy obesłali 		obesłałybyśmy,
byśmy obesłały
2nd obesłałbyś,
byś obesłał 		obesłałabyś,
byś obesłała 		obesłałobyś,
byś obesłało 		obesłalibyście,
byście obesłali 		obesłałybyście,
byście obesłały
3rd obesłałby,
by obesłał 		obesłałaby,
by obesłała 		obesłałoby,
by obesłało 		obesłaliby,
by obesłali 		obesłałyby,
by obesłały
impersonal obesłano by
imperative 1st niech obeślę obeślijmy
2nd obeślij obeślijcie
3rd niech obeśle niech obeślą
passive adjectival participle obesłany obesłana obesłane obesłani obesłane
anterior adverbial participle obesławszy
verbal noun obesłanie

Etymology 2[edit]

From obe- +‎ słać (“to make the bed”). First attested in 1569.[1] Compare Czech obeslat, Kashubian obesłac and Russian обосла́ть (oboslátʹ).

Verb[edit]

obesłać pf (imperfective obścielać)

  1. (transitive, obsolete) to wrap with something soft
Conjugation[edit]
Conjugation of obesłać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive obesłać
future tense 1st obścielę obścielemy
2nd obścielesz obścielecie
3rd obściele obścielą
impersonal obściele się
past tense 1st obesłałem,
-(e)m obesłał 		obesłałam,
-(e)m obesłała 		obesłałom,
-(e)m obesłało 		obesłaliśmy,
-(e)śmy obesłali 		obesłałyśmy,
-(e)śmy obesłały
2nd obesłałeś,
-(e)ś obesłał 		obesłałaś,
-(e)ś obesłała 		obesłałoś,
-(e)ś obesłało 		obesłaliście,
-(e)ście obesłali 		obesłałyście,
-(e)ście obesłały
3rd obesłał obesłała obesłało obesłali obesłały
impersonal obesłano
conditional 1st obesłałbym,
bym obesłał 		obesłałabym,
bym obesłała 		obesłałobym,
bym obesłało 		obesłalibyśmy,
byśmy obesłali 		obesłałybyśmy,
byśmy obesłały
2nd obesłałbyś,
byś obesłał 		obesłałabyś,
byś obesłała 		obesłałobyś,
byś obesłało 		obesłalibyście,
byście obesłali 		obesłałybyście,
byście obesłały
3rd obesłałby,
by obesłał 		obesłałaby,
by obesłała 		obesłałoby,
by obesłało 		obesłaliby,
by obesłali 		obesłałyby,
by obesłały
impersonal obesłano by
imperative 1st niech obścielę obścielmy
2nd obściel obścielcie
3rd niech obściele niech obścielą
passive adjectival participle obesłany obesłana obesłane obesłani obesłane
anterior adverbial participle obesławszy
verbal noun obesłanie

References[edit]

  1. ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “2. obesłać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]

Further reading[edit]

  • obesłać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obesłać in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “1. obesłać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “obesłać się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • “OBESŁAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 06.09.2023
  • “OBESŁAĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 08.09.2008
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “obesłać”, in Słownik języka polskiego‎[2]
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “obesłać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎[3]
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “obesłać”, in Słownik języka polskiego‎[4] (in Polish), volume 3, Warsaw, page 454
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=obesłać&oldid=78257491"