odpakować

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From od- +‎ pakować.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ɔt.paˈkɔ.vat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: od‧pa‧ko‧wać

Verb[edit]

odpakować pf (imperfective odpakowywać)

  1. (transitive) to uncase, to unpack, to unwrap
    Synonyms: rozpakować, wypakować

Conjugation[edit]

Conjugation of odpakować pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive odpakować
future tense 1st odpakuję odpakujemy
2nd odpakujesz odpakujecie
3rd odpakuje odpakują
impersonal odpakuje się
past tense 1st odpakowałem,
-(e)m odpakował
odpakowałam,
-(e)m odpakowała
odpakowałom,
-(e)m odpakowało
odpakowaliśmy,
-(e)śmy odpakowali
odpakowałyśmy,
-(e)śmy odpakowały
2nd odpakowałeś,
-(e)ś odpakował
odpakowałaś,
-(e)ś odpakowała
odpakowałoś,
-(e)ś odpakowało
odpakowaliście,
-(e)ście odpakowali
odpakowałyście,
-(e)ście odpakowały
3rd odpakował odpakowała odpakowało odpakowali odpakowały
impersonal odpakowano
conditional 1st odpakowałbym,
bym odpakował
odpakowałabym,
bym odpakowała
odpakowałobym,
bym odpakowało
odpakowalibyśmy,
byśmy odpakowali
odpakowałybyśmy,
byśmy odpakowały
2nd odpakowałbyś,
byś odpakował
odpakowałabyś,
byś odpakowała
odpakowałobyś,
byś odpakowało
odpakowalibyście,
byście odpakowali
odpakowałybyście,
byście odpakowały
3rd odpakowałby,
by odpakował
odpakowałaby,
by odpakowała
odpakowałoby,
by odpakowało
odpakowaliby,
by odpakowali
odpakowałyby,
by odpakowały
impersonal odpakowano by
imperative 1st niech odpakuję odpakujmy
2nd odpakuj odpakujcie
3rd niech odpakuje niech odpakują
passive adjectival participle odpakowany odpakowana odpakowane odpakowani odpakowane
anterior adverbial participle odpakowawszy
verbal noun odpakowanie

Further reading[edit]

  • odpakować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • odpakować in Polish dictionaries at PWN