omawiać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish[edit]

Etymology[edit]

From o- +‎ mawiać. First attested in 1425.[1]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): (10th–15th CE) /ɔma(ː)vjat͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /ɔmavjat͡ɕ/, /ɔmɒvjat͡ɕ/

Verb[edit]

omawiać impf (perfective omówić)

  1. to inform, to let know
    Synonym: obmawiać
    • 1959 [1435], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty poznańskie, volume I, number 1452, Poznań:
      Jszem byl praua nyemocza nyemoczen... tedy, kedym myal rok s panem Mycolayem na poroczkach, yaco kxangy omawyaya
      [Iżem był prawą niemocą niemocen... tedy, kiedym miał rok s panem Mikołajem na poroczkach, jako księgi omawiają]
  2. to speak one's mind, to opine, to state one's opinion
    • 1874-1891 [1466], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności, volume XXII, page 11:
      Mentem tuam interroga, quid de tuis actibus eloquatur omavalby. Que, gl. sc. mens, si te bone conuersacionis esse denunciat, emulatoris obloquia non formides
      [Mentem tuam interroga, quid de tuis actibus eloquatur omawiałby. Que, gl. sc. mens, si te bone conuersacionis esse denunciat, emulatoris obloquia non formides]
  3. to slander (to speak unkindly about someone)
    Synonym: obmawiać
    • 1915 [Fifteenth century], Jan Łoś, editor, Przegląd językowych zabytków staropolskich do r. 1543[1], page 513:
      Discreta nykogo nye mawyacz
      [Discreta nikogo nie omawiać]
  4. (reflexive with się) to explain, to justify
    • 1874-1891 [Fifteenth century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności, volume I, page XLVII:
      Wydzyalem szalonee, opussczagyącz przygodne rzeczy, omawya[ga]yącz syą scząsczym (se excusantes sub fortuna)
      [Widziałem szalone, opuszczając przygodne rzeczy, omawia[ga]jąc się szczęścim (se excusantes sub fortuna)]
  5. (reflexive with się) to be discussed; to be determined, to be established
    • 1868 [1483], Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej : z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Alexandra hr. Stadnickiego[2], volume XVII, page 205:
      Ecce liber obloquitur vadium ducentarum marcarum, quod vadium subseruit al. omawya sze sub penis
      [Ecce liber obloquitur vadium ducentarum marcarum, quod vadium subseruit al. omawia sie sub penis]

Derived terms[edit]

noun

Related terms[edit]

adjective
nouns
verbs

Descendants[edit]

  • Polish: omawiać

References[edit]

  1. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “omawiać”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)

Polish[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Old Polish omówić. By surface analysis, o- +‎ mawiać.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ɔˈma.vjat͡ɕ/
  • (Middle Polish) IPA(key): /ɔˈma.vjat͡ɕ/, /ɔˈmɒ.vjat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -avjat͡ɕ
  • Syllabification: o‧ma‧wiać

Verb[edit]

omawiać impf (perfective omówić)

  1. (transitive) to discuss, to talk through [+ z (instrumental) = with whom]
    Synonym: dyskutować
  2. (transitive) to describe, to talk through
  3. (transitive, obsolete) to badmouth; to missay, to slag off, to slander, to vilify
    Synonyms: obmawiać; see also Thesaurus:obrażać
  4. (transitive, Middle Polish) to evince (to be evidence of)
  5. (transitive, Middle Polish) to argue, to justify (to present one's view)
  6. (reflexive with się, Middle Polish) to justify oneself

Conjugation[edit]

Conjugation of omawiać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive omawiać
present tense 1st omawiam omawiamy
2nd omawiasz omawiacie
3rd omawia omawiają
impersonal omawia się
past tense 1st omawiałem,
-(e)m omawiał
omawiałam,
-(e)m omawiała
omawiałom,
-(e)m omawiało
omawialiśmy,
-(e)śmy omawiali
omawiałyśmy,
-(e)śmy omawiały
2nd omawiałeś,
-(e)ś omawiał
omawiałaś,
-(e)ś omawiała
omawiałoś,
-(e)ś omawiało
omawialiście,
-(e)ście omawiali
omawiałyście,
-(e)ście omawiały
3rd omawiał omawiała omawiało omawiali omawiały
impersonal omawiano
future tense 1st będę omawiał,
będę omawiać
będę omawiała,
będę omawiać
będę omawiało,
będę omawiać
będziemy omawiali,
będziemy omawiać
będziemy omawiały,
będziemy omawiać
2nd będziesz omawiał,
będziesz omawiać
będziesz omawiała,
będziesz omawiać
będziesz omawiało,
będziesz omawiać
będziecie omawiali,
będziecie omawiać
będziecie omawiały,
będziecie omawiać
3rd będzie omawiał,
będzie omawiać
będzie omawiała,
będzie omawiać
będzie omawiało,
będzie omawiać
będą omawiali,
będą omawiać
będą omawiały,
będą omawiać
impersonal będzie omawiać się
conditional 1st omawiałbym,
bym omawiał
omawiałabym,
bym omawiała
omawiałobym,
bym omawiało
omawialibyśmy,
byśmy omawiali
omawiałybyśmy,
byśmy omawiały
2nd omawiałbyś,
byś omawiał
omawiałabyś,
byś omawiała
omawiałobyś,
byś omawiało
omawialibyście,
byście omawiali
omawiałybyście,
byście omawiały
3rd omawiałby,
by omawiał
omawiałaby,
by omawiała
omawiałoby,
by omawiało
omawialiby,
by omawiali
omawiałyby,
by omawiały
impersonal omawiano by
imperative 1st niech omawiam omawiajmy
2nd omawiaj omawiajcie
3rd niech omawia niech omawiają
active adjectival participle omawiający omawiająca omawiające omawiający omawiające
passive adjectival participle omawiany omawiana omawiane omawiani omawiane
contemporary adverbial participle omawiając
verbal noun omawianie

Derived terms[edit]

noun

Related terms[edit]

adjective
adverb
nouns
verbs

References[edit]

Further reading[edit]

  • omawiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • omawiać in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “omawiać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “omawiać się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • OMAWIAĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 01.10.2008
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “omawiać”, in Słownik języka polskiego[3]
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “omawiać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[4]
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “omawiać”, in Słownik języka polskiego[5] (in Polish), volume 3, Warsaw, page 771
  • omawiać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego