udziwnić

Polish

Etymology

From u- +‎ dziwny (“strange”) +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈd͡ʑiv.ɲit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ivɲit͡ɕ
• Syllabification: u‧dziw‧nić

Verb

udziwnić pf (imperfective udziwniać)

1. (transitive) to make something weird

Conjugation

Conjugation of udziwnić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		udziwnić
future tense	1st	udziwnię			udziwnimy
	2nd	udziwnisz			udziwnicie
	3rd	udziwni			udziwnią
	impersonal	udziwni się
past tense	1st	udziwniłem, -(e)m udziwnił	udziwniłam, -(e)m udziwniła	udziwniłom, -(e)m udziwniło	udziwniliśmy, -(e)śmy udziwnili	udziwniłyśmy, -(e)śmy udziwniły
	2nd	udziwniłeś, -(e)ś udziwnił	udziwniłaś, -(e)ś udziwniła	udziwniłoś, -(e)ś udziwniło	udziwniliście, -(e)ście udziwnili	udziwniłyście, -(e)ście udziwniły
	3rd	udziwnił	udziwniła	udziwniło	udziwnili	udziwniły
	impersonal	udziwniono
conditional	1st	udziwniłbym, bym udziwnił	udziwniłabym, bym udziwniła	udziwniłobym, bym udziwniło	udziwnilibyśmy, byśmy udziwnili	udziwniłybyśmy, byśmy udziwniły
	2nd	udziwniłbyś, byś udziwnił	udziwniłabyś, byś udziwniła	udziwniłobyś, byś udziwniło	udziwnilibyście, byście udziwnili	udziwniłybyście, byście udziwniły
	3rd	udziwniłby, by udziwnił	udziwniłaby, by udziwniła	udziwniłoby, by udziwniło	udziwniliby, by udziwnili	udziwniłyby, by udziwniły
	impersonal	udziwniono by
imperative	1st	niech udziwnię			udziwnijmy
	2nd	udziwnij			udziwnijcie
	3rd	niech udziwni			niech udziwnią
passive adjectival participle		udziwniony	udziwniona	udziwnione	udziwnieni	udziwnione
anterior adverbial participle		udziwniwszy
verbal noun		udziwnienie

Further reading

• udziwnić in Polish dictionaries at PWN