umówiny

Polish

Etymology

From umówić +‎ -iny. First attested in 1814.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.muˈvi.nɨ/
• Rhymes: -inɨ
• Syllabification: u‧mó‧wi‧ny

Noun

umówiny nvir pl

1. (obsolete) arrangement

   Synonym: umowa

2. (obsolete) marriage proposal

   Synonym: zaręczyny

Declension

Declension of umówiny

	plural
nominative	umówiny
genitive	umówin
dative	umówinom
accusative	umówiny
instrumental	umówinami
locative	umówinach
vocative	umówiny

Related terms

adjectives

• umowny
• umowowy

 

adverb

• umownie

 

nouns

• umowa
• umowność
• umówca
• umówienie
• umówka

 

verbs

• mówić impf
• umówić pf, umawiać impf

 

Further reading

• umówiny in Polish dictionaries at PWN
• Aleksander Zdanowicz (1861) “umówiny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “umówiny”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 7, Warsaw, page 302