umówka

See also: umówką

Old Polish

Etymology

From umowa +‎ -ka. First attested in the fifteenth century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /umɔːfka/
• IPA^(key): (15^th CE) /umofka/

Noun

umówka n

1. excuse
   • 1895 [Fifteenth century], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich. Kodeks Działyńskich I‎^[1], page 39:

     [P]rzygadza syą, ysze porodzony s plemyenya slacheczskyego... wydawayą syą na lotrowstwo... a swą wolą bywayą zbyegowie s krolestwa naschego, a taką mayącz vmowka (occasionem habentes), wiele zlego w krolestwie poczynayą

     [[P]rzygadza się, iże porodzoni z plemienia ślachecskiego... wydawają się na łotrowstwo... a swą wolą bywają zbiegowie z krolestwa naszego, a taką mając umowkę (occasionem habentes,), wiele złego w krolestwie poczynają]

Related terms

adjective

• umowny

 

nouns

• umawianie
• umowa
• umówca
• umówienie

 

verbs

• mówić impf
• umówić pf, umawiać impf

 

Descendants

• Polish: umówka

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “umówka”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish umówka. By surface analysis, umowa +‎ -ka.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈmuf.ka/
• Rhymes: -ufka
• Syllabification: u‧mów‧ka

Noun

umówka f

1. (obsolete) Diminutive of umowa (“arrangement”)

Declension

Declension of umówka

	singular	plural
nominative	umówka	umówki
genitive	umówki	umówek
dative	umówce	umówkom
accusative	umówkę	umówki
instrumental	umówką	umówkami
locative	umówce	umówkach
vocative	umówko	umówki

Related terms

adjectives

• umowny
• umowowy

 

adverb

• umownie

 

nouns

• umowa
• umowność
• umówca
• umówienie
• umówiny

 

verbs

• mówić impf
• umówić pf, umawiać impf

 

Further reading

• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “umówka”, in Słownik języka polskiego‎^[2]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “umówka”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[3]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “umówka”, in Słownik języka polskiego‎^[4] (in Polish), volume 7, Warsaw, page 302