zaczyniać

Polish

Etymology

From zaczynić +‎ -ać. First attested in the 16th century.

Pronunciation

• IPA^(key): /zaˈt͡ʂɨ.ɲat͡ɕ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /zaˈt͡ʂɨ.ɲat͡ɕ/
• Rhymes: -ɨɲat͡ɕ
• Syllabification: za‧czy‧niać

Verb

zaczyniać impf (perfective zaczynić)

1. (transitive, cooking) to add leaven to crushed dough
2. (transitive, obsolete) to cast; to charm; to curse (to perform, bring forth an enchantment)

Conjugation

Conjugation of zaczyniać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zaczyniać
present tense	1st	zaczyniam			zaczyniamy
	2nd	zaczyniasz			zaczyniacie
	3rd	zaczynia			zaczyniają
	impersonal	zaczynia się
past tense	1st	zaczyniałem, -(e)m zaczyniał	zaczyniałam, -(e)m zaczyniała	zaczyniałom, -(e)m zaczyniało	zaczynialiśmy, -(e)śmy zaczyniali	zaczyniałyśmy, -(e)śmy zaczyniały
	2nd	zaczyniałeś, -(e)ś zaczyniał	zaczyniałaś, -(e)ś zaczyniała	zaczyniałoś, -(e)ś zaczyniało	zaczynialiście, -(e)ście zaczyniali	zaczyniałyście, -(e)ście zaczyniały
	3rd	zaczyniał	zaczyniała	zaczyniało	zaczyniali	zaczyniały
	impersonal	zaczyniano
future tense	1st	będę zaczyniał, będę zaczyniać	będę zaczyniała, będę zaczyniać	będę zaczyniało, będę zaczyniać	będziemy zaczyniali, będziemy zaczyniać	będziemy zaczyniały, będziemy zaczyniać
	2nd	będziesz zaczyniał, będziesz zaczyniać	będziesz zaczyniała, będziesz zaczyniać	będziesz zaczyniało, będziesz zaczyniać	będziecie zaczyniali, będziecie zaczyniać	będziecie zaczyniały, będziecie zaczyniać
	3rd	będzie zaczyniał, będzie zaczyniać	będzie zaczyniała, będzie zaczyniać	będzie zaczyniało, będzie zaczyniać	będą zaczyniali, będą zaczyniać	będą zaczyniały, będą zaczyniać
	impersonal	będzie zaczyniać się
conditional	1st	zaczyniałbym, bym zaczyniał	zaczyniałabym, bym zaczyniała	zaczyniałobym, bym zaczyniało	zaczynialibyśmy, byśmy zaczyniali	zaczyniałybyśmy, byśmy zaczyniały
	2nd	zaczyniałbyś, byś zaczyniał	zaczyniałabyś, byś zaczyniała	zaczyniałobyś, byś zaczyniało	zaczynialibyście, byście zaczyniali	zaczyniałybyście, byście zaczyniały
	3rd	zaczyniałby, by zaczyniał	zaczyniałaby, by zaczyniała	zaczyniałoby, by zaczyniało	zaczynialiby, by zaczyniali	zaczyniałyby, by zaczyniały
	impersonal	zaczyniano by
imperative	1st	niech zaczyniam			zaczyniajmy
	2nd	zaczyniaj			zaczyniajcie
	3rd	niech zaczynia			niech zaczyniają
active adjectival participle		zaczyniający	zaczyniająca	zaczyniające	zaczyniający	zaczyniające
passive adjectival participle		zaczyniany	zaczyniana	zaczyniane	zaczyniani	zaczyniane
contemporary adverbial participle		zaczyniając
verbal noun		zaczynianie

Further reading

• zaczyniać in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “zaczyniać”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “zaczyniać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “zaczyniać”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 7, Warsaw, page 57
• zaczyniać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Silesian

Etymology

From zaczynić +‎ -ać.

Pronunciation

• IPA^(key): /zaˈt͡ʂɪɲat͡ɕ/
• Rhymes: -at͡ɕ
• Syllabification: za‧czy‧niać

Verb

zaczyniać impf (perfective zaczynić)

1. (transitive) to demand, to ask

Conjugation

Conjugation of zaczyniać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zaczyniać
present tense	1st	zaczyniōm			zaczyniōmy
	2nd	zaczyniŏsz			zaczyniŏcie
	3rd	zaczyniŏ			zaczyniajōm
past tense	1st	zaczyniołch, zaczyniołech, zaczynioł żech	zaczyniałach zaczyniała żech	zaczyniałoch1) zaczyniało żech1)	zaczynialimy, zaczynialichmy	zaczyniałymy, zaczyniałychmy
	2nd	zaczyniołś, zaczyniołeś, zaczynioł żeś	zaczyniałaś zaczyniała żeś	zaczyniałoś1) zaczyniało żeś1)	zaczynialiście, zaczyniali żeście	zaczyniałyście, zaczyniały żeście
	3rd	zaczynioł	zaczyniała	zaczyniało	zaczyniali	zaczyniały
future tense	1st	bydã zaczynioł, bydã zaczyniać	bydã zaczyniała, bydã zaczyniać	bydã zaczyniało,1) bydã zaczyniać	bydymy zaczyniali, bydymy zaczyniać	bydymy zaczyniały, bydymy zaczyniać
	2nd	bydziesz zaczynioł, bydziesz zaczyniać	bydziesz zaczyniała, bydziesz zaczyniać	bydziesz zaczyniało,1) bydziesz zaczyniać	bydziecie zaczyniali, bydziecie zaczyniać	bydziecie zaczyniały, bydziecie zaczyniać
	3rd	bydzie zaczynioł, bydzie zaczyniać	bydzie zaczyniała, bydzie zaczyniać	bydzie zaczyniało, bydzie zaczyniać	bydōm zaczyniali, bydōm zaczyniać	bydōm zaczyniały, bydōm zaczyniać
pluperfect tense2)	1st	bōłch zaczynioł, bōłech zaczynioł, bōł żech zaczynioł	byłach zaczyniała była żech zaczyniała	byłoch zaczyniało1) było żech zaczyniało1)	byli my zaczyniali, bylichmy zaczyniali	były my zaczyniały, byłychmy zaczyniały
	2nd	bōłś zaczynioł, bōłeś zaczynioł, bōł żeś zaczynioł	byłaś zaczyniała była żeś zaczyniała	byłoś zaczyniało1) było żeś zaczyniało1)	byliście zaczyniali, byli żeście zaczyniali	byłyście zaczyniały, były żeście zaczyniały
	3rd	bōł zaczynioł	była zaczyniała	było zaczyniało1)	były my zaczyniali, byłychmy zaczyniali	były zaczyniały
conditional	1st	bych zaczynioł	bych zaczyniała	byście zaczyniali	by my zaczyniały, bychmy zaczyniały
	2nd	byś zaczynioł	byś zaczyniała	byście zaczyniali	byście zaczyniały
	3rd	by zaczynioł	by zaczyniała	by zaczyniało	by zaczyniali	by zaczyniały
imperative	1st	niych zaczyniōm			zaczyniejmy
	2nd	zaczyniej			zaczyniejcie
	3rd	niych zaczyniŏ			niych zaczyniajōm
active adjectival participle		zaczyniajōncy	zaczyniajōncŏ	zaczyniajōnce	zaczyniajōncy	zaczyniajōnce
passive adjectival participle		zaczyniany	zaczynianŏ	zaczyniane	zaczyniani	zaczyniane
verbal noun		zaczynianie
1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms. 2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

Further reading

• zaczyniać in silling.org