zrządzić

Polish

Etymology

From z- +‎ rządzić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzʐɔɲ.d͡ʑit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔɲd͡ʑit͡ɕ
• Syllabification: zrzą‧dzić

Verb

zrządzić pf (imperfective zrządzać)

1. (transitive, literary, of forces beyond the will of man) to cause

Conjugation

Conjugation of zrządzić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zrządzić
future tense	1st	zrządzę			zrządzimy
	2nd	zrządzisz			zrządzicie
	3rd	zrządzi			zrządzą
	impersonal	zrządzi się
past tense	1st	zrządziłem, -(e)m zrządził	zrządziłam, -(e)m zrządziła	zrządziłom, -(e)m zrządziło	zrządziliśmy, -(e)śmy zrządzili	zrządziłyśmy, -(e)śmy zrządziły
	2nd	zrządziłeś, -(e)ś zrządził	zrządziłaś, -(e)ś zrządziła	zrządziłoś, -(e)ś zrządziło	zrządziliście, -(e)ście zrządzili	zrządziłyście, -(e)ście zrządziły
	3rd	zrządził	zrządziła	zrządziło	zrządzili	zrządziły
	impersonal	zrządzono
conditional	1st	zrządziłbym, bym zrządził	zrządziłabym, bym zrządziła	zrządziłobym, bym zrządziło	zrządzilibyśmy, byśmy zrządzili	zrządziłybyśmy, byśmy zrządziły
	2nd	zrządziłbyś, byś zrządził	zrządziłabyś, byś zrządziła	zrządziłobyś, byś zrządziło	zrządzilibyście, byście zrządzili	zrządziłybyście, byście zrządziły
	3rd	zrządziłby, by zrządził	zrządziłaby, by zrządziła	zrządziłoby, by zrządziło	zrządziliby, by zrządzili	zrządziłyby, by zrządziły
	impersonal	zrządzono by
imperative	1st	niech zrządzę			zrządźmy
	2nd	zrządź			zrządźcie
	3rd	niech zrządzi			niech zrządzą
passive adjectival participle		zrządzony	zrządzona	zrządzone	zrządzeni	zrządzone
anterior adverbial participle		zrządziwszy
verbal noun		zrządzenie

Derived terms

noun

• zrządzenie

 

Further reading

• zrządzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zrządzić in Polish dictionaries at PWN