rzucać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *ŕuťati. By surface analysis, rzucić +‎ -ać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʐu.t͡sat͡ɕ/

• Audio 1, rzucać

  (file)

• Audio 2, rzucać

  (file)

• Audio 3, rzucać się

  (file)

• Rhymes: -ut͡sat͡ɕ
• Syllabification: rzu‧cać

Verb

rzucać impf (perfective rzucić)

1. (transitive) to throw, to pitch, to toss

   Synonym: ciskać

2. (transitive, colloquial) to dump (to end a relationship)
3. (transitive, colloquial) to quit (e.g. some habit)
4. (transitive) to cast (a spell or shadow)
5. (transitive) to say, to speak (something very quick)
6. (reflexive with się) to throw oneself at; to pounce on; to go crazy for

   Synonyms: awanturować się, rozbijać się

   Kobiety rzucały się na niego. ― Women were throwing themselves at him.

   Moje szczurki rzucają się na awokado. ― My pet rats go crazy for avocado.

Conjugation

Conjugation of rzucać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rzucać
present tense	1st	rzucam			rzucamy
	2nd	rzucasz			rzucacie
	3rd	rzuca			rzucają
	impersonal	rzuca się
past tense	1st	rzucałem, -(e)m rzucał	rzucałam, -(e)m rzucała	rzucałom, -(e)m rzucało	rzucaliśmy, -(e)śmy rzucali	rzucałyśmy, -(e)śmy rzucały
	2nd	rzucałeś, -(e)ś rzucał	rzucałaś, -(e)ś rzucała	rzucałoś, -(e)ś rzucało	rzucaliście, -(e)ście rzucali	rzucałyście, -(e)ście rzucały
	3rd	rzucał	rzucała	rzucało	rzucali	rzucały
	impersonal	rzucano
future tense	1st	będę rzucał, będę rzucać	będę rzucała, będę rzucać	będę rzucało, będę rzucać	będziemy rzucali, będziemy rzucać	będziemy rzucały, będziemy rzucać
	2nd	będziesz rzucał, będziesz rzucać	będziesz rzucała, będziesz rzucać	będziesz rzucało, będziesz rzucać	będziecie rzucali, będziecie rzucać	będziecie rzucały, będziecie rzucać
	3rd	będzie rzucał, będzie rzucać	będzie rzucała, będzie rzucać	będzie rzucało, będzie rzucać	będą rzucali, będą rzucać	będą rzucały, będą rzucać
	impersonal	będzie rzucać się
conditional	1st	rzucałbym, bym rzucał	rzucałabym, bym rzucała	rzucałobym, bym rzucało	rzucalibyśmy, byśmy rzucali	rzucałybyśmy, byśmy rzucały
	2nd	rzucałbyś, byś rzucał	rzucałabyś, byś rzucała	rzucałobyś, byś rzucało	rzucalibyście, byście rzucali	rzucałybyście, byście rzucały
	3rd	rzucałby, by rzucał	rzucałaby, by rzucała	rzucałoby, by rzucało	rzucaliby, by rzucali	rzucałyby, by rzucały
	impersonal	rzucano by
imperative	1st	niech rzucam			rzucajmy
	2nd	rzucaj			rzucajcie
	3rd	niech rzuca			niech rzucają
active adjectival participle		rzucający	rzucająca	rzucające	rzucający	rzucające
passive adjectival participle		rzucany	rzucana	rzucane	rzucani	rzucane
contemporary adverbial participle		rzucając
verbal noun		rzucanie

Derived terms

verbs

• dorzucić pf, dorzucać impf
• narzucić pf, narzucać impf
• obrzucić pf, obrzucać impf
• odrzucić pf, odrzucać impf
• podrzucić pf, podrzucać impf
• porzucić pf, porzucać impf
• przerzucić pf, przerzucać impf
• przyrzucić pf, przyrzucać impf
• rozrzucić pf, rozrzucać impf
• urzucić pf
• wrzucić pf, wrzucać impf
• wyrzucić pf, wyrzucać impf
• zarzucić pf, zarzucać impf
• zrzucić pf, zrzucać impf

 

noun

• narzut
• narzuta
• odrzut
• przerzut
• rzut
• rzutka
• rzutnik
• wrzut
• wrzutka
• wyrzut

 

Further reading

• rzucać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rzucać in Polish dictionaries at PWN