կալում

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Armenian[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

The root is կալ- (kal-), from Proto-Indo-European *gʷw-əl-, from *gʷew- (“to bend”). Cognate with Ancient Greek ἐγ-γυαλίζω (eg-gualízō, “put into the palm of the hand”) and Latin vola (“palm”).

Verb[edit]

կալում • (kalum)  (aorist indicative կալի)

  1. to take, to lay hold of, to seize; to arrest
  2. to subjugate, to rule over
  3. to succeed

Usage notes[edit]

This verb fills part of the conjugation of ունիմ (unim, “to have”).

Conjugation[edit]

active
infinitive կալուլ (kalul) participle կալեալ (kaleal)
causative — aorist stem կալ- (kal-)
person singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative ես դու նա մեք դուք նոքա
present կալում (kalum) կալուս (kalus) կալու (kalu) կալումք (kalumkʻ) կալուք (kalukʻ) կալուն (kalun)
imperfect կալուի (kalui) կալուիր (kaluir) կալոյր (kaloyr) կալուաք (kaluakʻ) կալուիք (kaluikʻ) կալուին (kaluin)
aorist կալի (kali) կալեր (kaler) եկալ, կալ (ekal, kal) կալաք (kalakʻ) կալէք, կալիք (kalēkʻ, kalikʻ) կալին (kalin)
subjunctive ես դու նա մեք դուք նոքա
present կալուցում (kalucʻum) կալուցուս (kalucʻus) կալուցու (kalucʻu) կալուցումք (kalucʻumkʻ) կալուցուք (kalucʻukʻ) կալուցուն (kalucʻun)
aorist կալից (kalicʻ) կալցես (kalcʻes) կալցէ (kalcʻē) կալցուք (kalcʻukʻ) կալջիք (kalǰikʻ) կալցեն (kalcʻen)
imperatives — (դու) — — (դուք) —
imperative — կա՛լ (kál) — — կալէ՛ք (kalḗkʻ) —
cohortative — կալջի՛ր (kalǰír) — — կալջի՛ք (kalǰíkʻ) —
prohibitive — մի՛ կալուր (mí kalur) — — մի՛ կալուք (mí kalukʻ) —
mediopassive
infinitive կալուլ (kalul) participle կալեալ (kaleal)
causative — aorist stem կալ- (kal-)
person singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative ես դու նա մեք դուք նոքա
present կալում (kalum) կալուս (kalus) կալու (kalu) կալումք (kalumkʻ) կալուք (kalukʻ) կալուն (kalun)
imperfect կալուի (kalui) կալուիր (kaluir) կալոյր (kaloyr) կալուաք (kaluakʻ) կալուիք (kaluikʻ) կալուին (kaluin)
aorist կալայ (kalay) կալար (kalar) կալաւ (kalaw) կալաք (kalakʻ) կալայք (kalaykʻ) կալան (kalan)
subjunctive ես դու նա մեք դուք նոքա
present կալուցում (kalucʻum) կալուցուս (kalucʻus) կալուցու (kalucʻu) կալուցումք (kalucʻumkʻ) կալուցուք (kalucʻukʻ) կալուցուն (kalucʻun)
aorist կալայց (kalaycʻ) կալցիս (kalcʻis) կալցի (kalcʻi) կալցուք (kalcʻukʻ) կալջիք (kalǰikʻ) կալցին (kalcʻin)
imperatives — (դու) — — (դուք) —
imperative — կալի՛ր (kalír) — — կալարո՛ւք (kalarúkʻ) —
cohortative — կալջի՛ր (kalǰír) — — կալջի՛ք (kalǰíkʻ) —
prohibitive — մի՛ կալուր (mí kalur) — — մի՛ կալուք (mí kalukʻ) —

Derived terms[edit]

Descendants[edit]

  • Armenian: կալնել (kalnel), կալել (kalel)

References[edit]

  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “կալում”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “կալում”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “կալ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=կալում&oldid=67613422"